Mijn tweede blog

Dit is de blog waarop ik al mijn creativiteit kwijt kan. Was het eerst borduren en breien, nu is het alleen nog maar haken waarmee ik op dit moment bezig ben.
Ook schreef ik vele stukjes over mijn jeugd, gezin en allerlei andere zaken waarover ik iets kwijt wilde. Omdat ik die liever niet tussen mijn haakverhalen had staan, opende ik daarvoor een aparte blog. Tw. Avalon`s blog:
http://avalon045-avalon.blogspot.com/

This is my creative blog. First embroidery and knitting, now it`s all crochet. The little stories I wrote and write about my youth, family and all other things I want to write about are on my other blog called "Avalon". [see link above]. I am sorry these are just in Dutch, but if you are very curious just try Google translate.
According to this blog, it`s impossible to translate all the stories about my work. But I try to start translating the patterns. You can find the translations under the label "english pattern" . Up till now there are just seven, but I try to make more in the future.

woensdag 23 mei 2012

Vriendschapsbandjes


Toen ik 20 april in Amsterdam bij mijn kleindochter de kamer binnenkwam, was ik aangenaam verrast haar heerlijk bezig te zien met het knopen van vriendschapsbandjes. Ze zat samen met een vriendinnetje heel fotogeniek op de bank met een kussen tussen hen in, waaraan ze allebei met een veiligheidsspeld een bandje hadden bevestigd. Dat was geweldig leuk en uiteraard heb ik heel goed gekeken hoe het precies in zijn werk ging. Al heel snel ging mijn herinnering naar de macrame lessen die ik in het verre verleden eens heb gegeven en waarmee ik als het ware, mijn hele "lesgeef periode" was begonnen. Ook de vriendschapsbandjes waren me niet geheel onbekend en ik probeerde de handelingen zo goed en zo kwaad als het ging zonder aantekeningen te onthouden. Thuisgekomen heb ik eerst geprobeerd na te doen wat Sam deed en na wat gegoogled te hebben bleken er bleken talloze filmpjes op You Tube te staan, die je de mooiste patronen voorschotelden.

Een paar dagen later bracht ik de techniek onder de aandacht van dochter Suzanne, en toen die het gezien had, sloeg de vlam in de pan. Ook zij begon te knopen en binnen de kortste keren kon ze het nog veel beter en netter dan ik. Ik maakte er vooral in het begin een zoodje van, totdat ik eindelijk ontdekte dat er een duidelijk verschil is tussen de voor- en achterkant. Toch laat het me zeker niet los.


Op het net vond ik uiteindelijk een site met ruim duizend patronen. Je kan ze zoeken op breedte, en tot mijn stomme verbazing stonden er patronen tussen met een breedte van 60 draden en meer. Om wat inzicht te krijgen heb ik er een paar honderd gedownload, die ik zo af en toe eens doorkijk. Dit is veel handiger dan een uitleg op You Tube, want om via een filmpje een patroon uit te werken zag ik echt niet zitten. Het is ongelofelijk, leuk allemaal en ik ga mezelf binnenkort toch eens uitdagen om zo`n bandje te maken met minstens een draad of 40 in de breedte.



Jammer is echter dat er nergens in al die berichten wordt gesproken over het goed afwerken van die armbandjes. Toch is het eigenlijk wel logisch, want van oorsprong is het zo dat je ze niet voor jezelf maakt, maar de gemaakte bandjes weggeeft aan iemand die je aardig vind. Je knoopt het dan met een gewone knoop ter plekke om die persoons arm. Maar, eigenwijs als ik ben, wil ik toch graag een nette afwerking zonder die dikke bobbel van de knoop. Voorlopig blijft dat dus nog even een wens, want de goede oplossing daarvoor heb ik nog niet gevonden.

dinsdag 22 mei 2012

Sprei-update en babydekentje


Oei dat is een tijd geleden. Dat komt door allerlei zaken die voorrang hadden op mijn hobbyaktiviteiten. Nu heb ik eindelijk eens tijd om bij te schrijven. Ik ben wel doorgegaan, zei het in een langzamer tempo, maar ik heb toch al 31 zeshoeken af. Het probleem met de dunnere wol is opgelost. Dat had nog wel de nodige voeten in de aarde, maar uiteindelijk vond ik bij mijn "Creamien" in Hoorn hele dunne katoen ["Maxi" van Scheepjeswol] die niet alleen de buitenste draad een goeie dikte geeft, maar ook nog een extra stevigheid. Zo kunnen we dus voorlopig voort. Wordt vervolgd.......

Ondanks alle gehaakte zeshoeken en vriendschapsbandjes [vertel ik later] ga ik ook rustig door met breien. Bij al die spannende en treurige seizoensfinales van de series kan ik toch niet stil blijven zitten en daarvoor is breien nog steeds de beste therapie. De 40 cm. lijn komt in zicht en als ik het zo eens bekijk komt het allemaal goed uit met de strepen. Wordt vervolgd.......

maandag 7 mei 2012

Twee dekentjes af


Zoho, dat is een tijdje geleden. Verjaardag en verschillende feestdagen verlangden mijn aanwezigheid en ik had dus veel minder tijd om te hobbyen. Maar nu gaan we er weer tegenaan. Het ziet er leeg uit in mijn grote blauwe breitas. Twee dekentjes tegelijk af. Hoewel.... het haakdekentje is een verhaal apart. Dat dekentje was al een tijdje af in de vorm van een tafelkleedje. Het stond schattig op tafel, maar ik was helaas één ding vergeten. Tafelkleedjes hebben geen bestaansrecht in Huize Haarsma, want zodra er enige aktiviteiten op de tafel worden ontplooid dan wordt het kleedje, hoe mooi ook, als in de weg liggend van de tafel getrokken.


En daar je op een tafel meestal wel met iets bezig bent, lag het kleedje dan ook meer naast dan op de tafel. Vandaar dat optie twee uiteindelijk toch maar werd uitgevoerd. Ik heb de hoeken van de zijkant als het ware opgevuld en zo kan het als een heel speciaal bijna rond "haute couture" dekentje mee naar Nepal. Natuurlijk staat de volgende alweer op de pennen. Net als steeds begin ik gewoon met 120 steken en verder worden het streepjes, want dat breit zo lekker weg onder een filmpje. Ik ben begonnen met 24 toeren donkerroze en daarna begon ik met een lichtroze baan van dezelfde breedte. Wordt vervolgd.........