Mijn tweede blog

Dit is de blog waarop ik al mijn creativiteit kwijt kan. Was het eerst borduren en breien, nu is het alleen nog maar haken waarmee ik op dit moment bezig ben.
Ook schreef ik vele stukjes over mijn jeugd, gezin en allerlei andere zaken waarover ik iets kwijt wilde. Omdat ik die liever niet tussen mijn haakverhalen had staan, opende ik daarvoor een aparte blog. Tw. Avalon`s blog:
http://avalon045-avalon.blogspot.com/

This is my creative blog. First embroidery and knitting, now it`s all crochet. The little stories I wrote and write about my youth, family and all other things I want to write about are on my other blog called "Avalon". [see link above]. I am sorry these are just in Dutch, but if you are very curious just try Google translate.
According to this blog, it`s impossible to translate all the stories about my work. But I try to start translating the patterns. You can find the translations under the label "english pattern" . Up till now there are just seven, but I try to make more in the future.

zaterdag 14 maart 2015

De berenfamilie Linbo



Wat ik een tijdje geleden schreef is nog steeds actueel. Hoewel ik heel druk bezig ben met haken, valt er weinig over te bloggen. Vandaar ook die fotocollage van al mijn beren 11 maart jl. Intussen zijn er al weer twee beren geboren en staat de teller op 54.
Op die collage is te zien dat er in grote lijnen zijn er drie modellen zijn gebruikt. Beermodel 1 begon als de forever friendsbeer van Krissy, die uiteindelijke met vele veranderingen is geworden tot mijn standaardbeer, beer 2 is een eigen versie van Emmy de regenboogbeer [Lalylala], waarbij de twee achterpootjes direkt aan het lijf zijn gehaakt [Zie blog Twee Emmies van 20 augustus 2014] en beer 3, het kleine beertje wat ik de tweepootjesbeer noem. [Zie blog Knuffelkonijntje van 2 februari jl. ]




Vooral van de standaardbeer heb ik [en dochter Suzanne] er veel gemaakt. Het patroon is simpel, maar toch is er geen een hetzelfde. Iedere keer ontdek ik weer een andere toepassing; soms in kleur en soms in model en hoewel ik steeds geneigd ben op te schrijven hoe ik dat dan weer gedaan heb, doe ik het toch maar niet. Zoveel verschillende beerpatronen is ook niet handig. Ik hou het nog steeds op hetzelfde standaardpatroon, wat een beetje afwijkt van de Bellabeer, die ik 15 november hier op de blog plaatste.
Het is verbazend hoe je met kleuren en een kleine aanpassing zoveel verschillende beren kunt maken, daar hoef je echt geen tophaakster voor te zijn. Een klein beetje fantasie is voldoende. Neem nou de foto van deze twee beren. Het grote verschil tussen deze twee is de kleurwissel in de pootjes. De rechter beer heeft de "gewone" donkerrode "voetenpadjes" terwijl ik bij de linker [een beetje onderuit gezakt, zodat het goed te zien is] , de padjes en de verdikking van 5 toeren + de mindering heb doorgehaakt in de beginkleur [hier lichtbruin]. Dat had ik nog niet eerder gedaan en ik ben eigenlijk heel blij met dit mooie resultaat. Ja, je moet er maar opkomen, want ik heb helemaal niets veranderd aan het patroon.

Verder ben ik dol op kleine toepassingen, waarin ik mijn eigen gemaakte beren kan herkennen. Waren het eerst de dasjes, die ik naar een heel simpel eigen bedenksel heb gehaakt, nu ben ik van plan bij elke beer het linker oor, [meestal] de kleur van de voetenpadjes te geven. Zulke grapjes vind ik super om er een persoonlijke noot in te brengen en eigenlijk ben ik stom om die hier allemaal te verklappen.

Tot slot nog even dit. Toen Suzanne en ik de laatste keer beren gingen brengen naar Wies, die voor ons het dichtbijzijnste verzamelpunt is van Berendekens, kregen wij van haar [als ik me goed herinner] o.a. 6 bolletjes [50 grams] Scheepjes Linbo mee. De wol was duidelijk al een tijdje "belegen"', en voelde een beetje "vilterig" aan. Ook haakte ze, naar later bleek vrij beroerd. Het was een in dikte ongelijke en gemeleerde draad; tw. lichtbruin met een donkerbruin soort heel dun garen erbij. Dat laatste veroorzaakte nogal wat problemen, want het was beslist niet van plan om te doen wat ik ermee wilde. Echter één ding stond als een paal boven water, het voelde superfijn en lekker zacht aan. En kijk dat is voor een knuffelbeer beslist niet slecht. 
Na een weekje of wat haken is de Linbo-familie ontstaan. Ik ben er best wel trots op. Alle wol is op. Tussen de beren ligt nog een setje voetenpadjes en een heel klein restje wol. Ik ga nog proberen er een snuit van te haken, maar als dat niet lukt, is het alleen nog als vulling te gebruiken. Hopelijk leest de oorspronkelijke schenk[st]er van de wol ook dit verhaal, zodat hij/zij kan meedelen in de lol die ik ervan gehad heb om ze te maken. Het resultaat mag er zijn. Weer voor zes kinderen berenkracht. Super toch!!!





Schema standaardpatroon beren:




woensdag 11 maart 2015

Berenproduktie

Zomaar voor de lol een fotomontage van mijn berencollectie. Het gaat nog steeds door. De tussenstand is 52 beren, waarvan ik er nu nog vier thuis heb. Jammergenoeg lukte het me niet om bij deze montage de bestandsnamen weg te halen. :-(