Mijn tweede blog

Dit is de blog waarop ik al mijn creativiteit kwijt kan. Was het eerst borduren en breien, nu is het alleen nog maar haken waarmee ik op dit moment bezig ben.
Ook schreef ik vele stukjes over mijn jeugd, gezin en allerlei andere zaken waarover ik iets kwijt wilde. Omdat ik die liever niet tussen mijn haakverhalen had staan, opende ik daarvoor een aparte blog. Tw. Avalon`s blog:
http://avalon045-avalon.blogspot.com/

This is my creative blog. First embroidery and knitting, now it`s all crochet. The little stories I wrote and write about my youth, family and all other things I want to write about are on my other blog called "Avalon". [see link above]. I am sorry these are just in Dutch, but if you are very curious just try Google translate.
According to this blog, it`s impossible to translate all the stories about my work. But I try to start translating the patterns. You can find the translations under the label "english pattern" . Up till now there are just seven, but I try to make more in the future.

vrijdag 29 november 2019

Ochtendjas exit, welkom ochtendjas-3


En dit is hem dan. Slechts twee halve en twee hele vierkanten kon ik niet kwijt. De rest is er nog steeds. Job done!

zondag 17 november 2019

Ochtendjas exit, welkom ochtendjas-2

Zo hij is "af", maar het was wel een "bumby ride" hoor. Met breipennen erin past het lastig, dus trok ik hem pas aan toen ik helemaal klaar was. Zelfs de rits zat er al professorisch in. Nou dat was even schrikken hoor. Wat ik me helemaal niet gerealiseerd had, dat het een "vest" zou worden, dat helemaal onder de knie zou vallen, dus was ik, toen ik begon, gewoon gestart, met het aantal steken van mijn blauw/zwarte vest, dat ik na zou breien. Dwz. 1/3 minder steken en een pen dunner om te beginnen, waarna ik, zoals gewoonlijk, na de boord, de rest van de steken met een dikkere pen erbij zou maken. Ja, kijk, en daar ging ik dus falikant de mist in. Toen ik, om het passen, de rits dichttrok, trok de smallere boord onder knie helemaal samen en bolde de rest er als een ballon overheen. Geen gezicht natuurlijk en stom, stom, stom! Wat nu??. Er zat eigenlijk maar één ding op. De hele boord moest eraf en wel achter de meerdering, zodat ik met de volledige aantal steken er een nieuwe bood aan kon breien. Uit ervaring van vorige blunders, wist ik, dat er een grote kans in zat, dat de nieuwe boord zou gaan opwippen, maar helaas, dat was de enige mogelijkheid, om er nog wat van te maken. Zo gezegd en helemaal niet zo gedaan, heb ik vrijdagavond zitten zweten om die "oude" boord eraf te krijgen en gistenavond zat de nieuwe boord erop. Hij wipt een beetje, maar minder dan ik vreesde, dus is hij eigenlijk best geslaagd, want ik vind de kleuren fantastisch. Het andere probleem is de rits. Ik heb hem er nu met de hand ingenaaid, maar dat is niet erg sterk en ik kom niet door het laatste dikke plastic stukje aan de onderkant heen. Beter zou zijn, de hele boel onder de naaimachine te leggen, maar ik denk dat het dan alleen maar een naaldenbrekend avontuur wordt, zo dik is het. Komt tijd, komt raad. Ik zie nog wel. Voorlopig is hij even af!















zaterdag 9 november 2019

Ochtendjas exit, welkom ochtendjas

Ja het was een leuk idee. Een heleboel granny-vierkanten aaneenzetten en daar een ochtendjas van maken. Het ruimde lekker restantjes op en ook had ik geen grote lap te verwerken, totdat ik er echt niet meer omheen kon. Maar diep in mijn hart had ik ook het bruine en angstige vermoeden dat die gehaakte grannyjas niet erg warm en aangenaam zou zijn. En ja.....dat klopte helaas. Hoe leuk ook bedacht en hoe leuk ook om te zien, het werkte voor geen meter. Zo net uit mijn warme bed naar zo`n tochtige en koude ochtendjas, was niet leuk, dus wordt het plan B. Een nieuwe, maar dan  dubbeldraads gebreid. Restjes heb ik nog genoeg en met pennen 5 gaat het best wel snel.
Zo gezegd, zo gedaan. Op naar de Wibra, voor een stuk of wat bollen zwarte Saskia. Dat wordt de ene draad en daar voeg ik dan allerlei restbollen als tweede draad aan toe. Een patroon hoeft niet, dat neem ik wel even van een oude trui. En zoals de foto laat zien, gaat dat prima. De mouwen zijn af, van het achterpand heb ik al 70 cm en dan moet ik alleen de voorpanden nog. Rits erin [dat is het ergste] en klaar is Kees.

En die grannyjas dan hoor ik jullie denken? Oh, daar heb ik al een bestemming voor. Die haal ik helemaal uit elkaar en maak er een klein dekentje van, dat past op het voeteneinde van mijn bed. Mijn voeten zijn altijd steenkoud en een grote deken vind ik te zwaar, dus gebruik ik daar altijd een vest. En zeg nou zelf, daar zijn vesten toch eigenlijk niet voor, dus sla ik met deze actie een heleboel vliegen in één klap en ik ben weer even lekker bezig.