zondag 7 april 2013

Groepsgranny

Je kunt het geloven of niet, maar mijn hele creatieve leven is begonnen door mijn schoonmoeder. Duitse van geboorte herinner ik me haar het beste met een breiwerkje in haar handen. In haar zo typerende houding, haar handen bijeen, ging zij met die kleine rondbreipennen, als een speer. Ze breide uiteraard op de duitse manier. Geen pennen onder je arm, maar alles in je handen en de met de toevoerdraad via de linkerhand. Toch werkte haar doorlopende gebrei aanstekelijk. Mijn creatieve bijdrage had tot dan bestaan uit de handwerklessen op de middelbare school en hoewel ik die best leuk vond, benutten we die uren vooral voor het inhalen van niet gemaakt huiswerk. Thuis zittend met een baby, abonneerde me op de Ariadne en toen ging ik los. De kinderen liepen soms wel met gemengde gevoelens rond in mijn creaties, maar tot als ik nu de foto`s terugzie, was het best allemaal wel schattig.

Hoe vreemd kan het ook in de creawereld lopen? Toen de kinderen groter werden ging het over. Het hele breien en haken was uit, en ook ik schakelde over van garens naar papier. Een kleine 20 jaar liep ik mee in de origamiwereld. Toch bleef het breien en haken onder de oppervlakte doorschemeren. Koukleum die ik ben, bleef ik [liefst dubbeldraads] truien breien voor mezelf. 
Ik trok me niet veel aan van trends, maar nu het allemaal weer "in" is ben ik toch wel in mijn nopjes. Je kan tenminste weer leuk materiaal kopen. Ook internet doet er een schepje bovenop. Binnen de kortste keren zit je een creatie te maken dat is ontworpen door iemand van de andere kant van de wereld.

Toen dochter Ingrid me tipte over het groepsgranny project was ik verkocht. Ik had er al eens iets over gelezen op een engelse site, maar nu het zo dichtbij kwam heb ik me meteen aangesloten. Het is gigantisch leuk, iedere week een nieuwe granny. Granny`s maken deed ik al in de jaren `70, maar nu, langzamerhand een deken maken, vind ik geweldig. Het is iedere week weer spannend welke mooie granny er wordt voorgeschoteld. Totnutoe zijn er acht. Het was even zoeken naar de kleuren, maar ook daar ben ik intussen ook wel uit. Het liefst zou ik meteen de hele boel aan elkaar willen naaien, maar slim lijkt me dat niet. Geduld is een schone zaak. Netjes iedere week met veel plezier de aangeboden granny haken is het recept, om dan na een jaartje de hele boel mooi tot een deken te combineren.