Nadat ik klaar was met het haken van
alle 42 vierkanten, heb ik vijf bollen beige gekocht en kon ik de
hele boel met twee toeren in die kleur afhaken. Tegelijkertijd heb ik
de vierkanten in stroken van zes ook met beige wol aan elkaar
genaaid. Dat was best nog een zware klus. En dan bedoel ik zwaar in
de letterlijke betekenis van het woord, want hij begon loodzwaar te
worden. Het hele geval gleed regelmatig van mijn knieën, wat de zaak
er ook niet eenvoudiger op maakte. Maar ik vind hem echt mooi. Ik
zette de foto wel op facebook met de opmerking dat ik hem voorlopig
niet hoopte nodig te hebben, maar ik vergat de blog en dat heb ik nu
dus even rechtgetrokken.
Toch is er één fenomeen waar ik niet
uitkom. Ik heb de vierkanten allemaal zo gelijk mogelijk gehaakt.
Geen extra steken aan één van de kanten, en ook heb ik zo precies
mogelijk aan elkaar genaaid. Hierbij lette ik vooral op dat de hoeken
en de groepen van drie stokjes recht tegenover elkaar kwamen te
liggen. Toch lijkt het op de foto of er een kleine slag in zit en dat
alle vierkanten een beetje scheef naast elkaar staan. Toen de deken
[zie foto] op de grond lag heb ik hem van alle vier de kanten bekeken
en hoe ik ook stond het maakte niets uit, het bleef allemaal een
beetje scheef.
De enige verklaring die ik ervoor kan bedenken is, dat het toch op één of andere manier het patroon zou zijn. Een bevestiging daarvan kwam een dag later. Toen naaide ik een babydekentje van hetzelfde patroon in elkaar en wat scherts mijn verbazing; die stonden ook scheef. Dus toch het patroon ????. Ach wat maakt het allemaal uit, scheef of niet, ik vind hem mooi dus waar zeur ik over !
De enige verklaring die ik ervoor kan bedenken is, dat het toch op één of andere manier het patroon zou zijn. Een bevestiging daarvan kwam een dag later. Toen naaide ik een babydekentje van hetzelfde patroon in elkaar en wat scherts mijn verbazing; die stonden ook scheef. Dus toch het patroon ????. Ach wat maakt het allemaal uit, scheef of niet, ik vind hem mooi dus waar zeur ik over !