Na minstens anderhalf jaar als rugleuning versiering van een stoel te hebben gediend heb ik hem toch maar uitgetrokken. Alleen de opzetrand en de eerste toer vasten mochten blijven. Ach ja waarom ook niet, het pittige werk eraan was al bijna vergeten en de sjaal, zoals hij was, zal ik toch nooit dragen. Wie gaat er nou lopen met zo`n uitbundig wit kronkelgeval. Ik in ieder geval niet. Een ding is wel jammer, ik was die overbodige Lisa wol zo lekker kwijt en nu zit ik er dus weer mee. Geen nood echter, want ik wil een scoodie [of hoodie] ! Lekker handig om even om te slaan als ik naar de auto loop, dat lijkt me wel wat. Vandaar ook dat ik de twee opzettoeren heb gelaten zoals ze zijn, want het was een lekker lange sjaal en dat wil ik zo houden.
Natuurlijk had ik op een holletje naar de Wibra kunnen gaan en wol halen, maar waarom zou ik dat doen als ik zoveel wol had, die onnodig om die stoel hing. Ik heb wat gezapt op het net en heb hem al zo`n beetje in mijn hoofd zitten. Het patroon is niet moeilijk. Maak een lange sjaal, vouw hem dubbel en naai één van de zijnaden in het midden een stuk dicht. Voila, een scoodie. De juiste maten heb ik niet, want ik denk dat er bij het mutsgedeelte nog wel iets zal moeten veranderen, maar dat komt al werkende vanzelf. Wat wel een probleem is, is de voering. Zonder voering waait de straffe westenwind, die hier altijd blaast, er dwars doorheen. Dat wordt dus nog even nadenken hoe we dat zullen oplossen. Komt tijd, komt raad, voorlopig zal ik eerst maar even doorhaken, want het blijft een gok of ik genoeg wol heb om hem breed genoeg te maken.