Eindelijk, hier sta ik achter......

Ik schreef het al in het stukje Catherine Wheel à la Avalon, dat ik tot de conclusie kwam dat het net kon, om de Wibrawol met haaknaald 4,5 te haken. Nou achteraf gezien kon het net NIET. De Wibrawol heeft de onhebbelijke gewoonte nogal eens van dikte te veranderen, en op de stukken met een dunnere versie van de wol werd het toch allemaal veel te los. In combinatie met het gehannes met het Catherine Wheel en dochter Ingrid`s geploeter met die steek, was ik het gisterenavond helemaal zat. Met de gedachte "Nu kan het nog", heb ik de hele deken wederom uitgetrokken. Tot de lossenrand aan toe!

Daarna ben ik met  haaknaald 4 opnieuw gestart. Gestart ja, maar ik nam me voor het Catherine Wheel er niet meer in te zetten. Alle aanpassingen die ik intussen gemaakt had ten spijt, dat patroon klopt gewoon niet. Die 3 steken overslaan is teveel, hoe je het ook wendt of keert. Hoewel ik de rand [eigen versie] er uiteindelijk goed in had zitten, zag ik het niet zitten dat nog meerdere keeren te moeten doen.

Ik vind het jammer dat ik niet meer meedoe met een exacte kopie van de CAL 2014 deken, maar waarschijnlijk zou die gelijkheid bij de bobble stitch toch zijn gesneuveld. Een mooie deken, waar ik volledig achter kan staan vind ik toch belangrijker. Natuurlijk blijf ik meedoen met CAL 2014 en ik zal me zoveel mogelijk houden aan het opgegeven huiswerk,  maar helaas publiceren in Dutch Crochet a granny a day zal ik helaas achterwege moeten laten.

En voor wie het patroon wil weten van mijn alternatieve rand. Ik vond hem op facebook of op pinterest, dat weet ik niet precies meer.