zondag 17 november 2019

Ochtendjas exit, welkom ochtendjas-2

Zo hij is "af", maar het was wel een "bumby ride" hoor. Met breipennen erin past het lastig, dus trok ik hem pas aan toen ik helemaal klaar was. Zelfs de rits zat er al professorisch in. Nou dat was even schrikken hoor. Wat ik me helemaal niet gerealiseerd had, dat het een "vest" zou worden, dat helemaal onder de knie zou vallen, dus was ik, toen ik begon, gewoon gestart, met het aantal steken van mijn blauw/zwarte vest, dat ik na zou breien. Dwz. 1/3 minder steken en een pen dunner om te beginnen, waarna ik, zoals gewoonlijk, na de boord, de rest van de steken met een dikkere pen erbij zou maken. Ja, kijk, en daar ging ik dus falikant de mist in. Toen ik, om het passen, de rits dichttrok, trok de smallere boord onder knie helemaal samen en bolde de rest er als een ballon overheen. Geen gezicht natuurlijk en stom, stom, stom! Wat nu??. Er zat eigenlijk maar één ding op. De hele boord moest eraf en wel achter de meerdering, zodat ik met de volledige aantal steken er een nieuwe bood aan kon breien. Uit ervaring van vorige blunders, wist ik, dat er een grote kans in zat, dat de nieuwe boord zou gaan opwippen, maar helaas, dat was de enige mogelijkheid, om er nog wat van te maken. Zo gezegd en helemaal niet zo gedaan, heb ik vrijdagavond zitten zweten om die "oude" boord eraf te krijgen en gistenavond zat de nieuwe boord erop. Hij wipt een beetje, maar minder dan ik vreesde, dus is hij eigenlijk best geslaagd, want ik vind de kleuren fantastisch. Het andere probleem is de rits. Ik heb hem er nu met de hand ingenaaid, maar dat is niet erg sterk en ik kom niet door het laatste dikke plastic stukje aan de onderkant heen. Beter zou zijn, de hele boel onder de naaimachine te leggen, maar ik denk dat het dan alleen maar een naaldenbrekend avontuur wordt, zo dik is het. Komt tijd, komt raad. Ik zie nog wel. Voorlopig is hij even af!