Het eerste wat ik, na het schrijven van episode 2, maakte, waren de middenbanen. Daarmee was ik nog op vertrouwd terrein, want die haakte ik net eender als de zijnaad-banen. Toen ze klaar waren vond ik het geheel een beetje slap en besloot deze dubbel te maken. Dat gaf een mooie en lekker stevige afwerking. Voordat ik die banen kon gaan bevestigen moest ik eerst iets doen aan de hals. Daar had ik, in het midden, domweg twee 4kanten weggelaten. Voor een nette hals heb ik twee halve 4kanten [ahw doorgeknipt op de diagonaal] gehaakt, waardoor een soort van Vhals ontstond. Toen kon ik de lange middenbanen er, in een rechte lijn, tegenaan haken. Voordat ik die dubbele baan helemaal afsloot heb ik, vanaf het halve vierkant links, via de nek achterlangs, naar het halve 4kant rechts, een 5 cm breed stuk elastiek meegenaaid, zodat de hele halspartij wat steviger werd. Ook de mouwen heb ik afgewerkt en tot slot was ik van plan een lange rits aan de voorkant te zetten zodat hij netjes afsloot.
Die rits dat was nog wel een dingetje, want los van het feit, dat ik het inzetten van een rits, een uitgesproken rotklus vind, kon het bijna niet, omdat die buitenste toer van die middenbanen erg dik is. Ik zou. die rits er dus met de hand in moeten zetten, want dat kreeg ik met de naaimachine nooit voor elkaar. Maar ook die optie “met de hand erin zetten” was niet fijn, want voordat je het weet, heb je hem door het gebruik weer losgetrokken, omdat hij er niet stevig genoeg kan worden ingezet. . Dochter Ingrid bracht uitkomst door te zeggen "Waarom maak je niet gewoon een lange band, waarmee je hem om je middel dichtknoopt". Dat was het beste idee, waarvan de eerlijkheid me gebied, te zeggen, dat ook Suzanne al zoiets in die richtung had opgemerkt. Luisteren is ook een vak! Dus startte ik wederom met lange banen haken in hetzelfde patroon en ook weer dubbel.
Als laatste moest er natuurlijk nog een lusje in de zijnaad
om de ceintuur op zijn plek te houden. Ik had een mooi, passend
strookje bedacht, maar dat werkte helaas voor geen meter. Het was te
lang en te breed en was totaal ongeschikt om de ceintuur op zijn
plaats te houden.Later heb ik wel één van die stroken gebruikt als
lusje, maar, hoewel het nu nog in gebruik is twijfel ik ook daar aan,
want het gehele zaakje begint al behoorlijk uit te zakken. Een
dubbeldraads sliertje van 13 lossen bracht in ieder geval uitkomst
voor de zijlussen en de jas was klaar. Hoewel....zo eens kijkend naar
dat ding, bedenk ik me ineens, dat een vastenrandje aan de onderkant
ook geen slecht idee zou zijn. Het ziet er daar zo onaf uit!
Een dag later……….
Jahoor, bij alle problemen die ik ben tegengekomen, wat dit een eitje. De jas heeft nu ook een nette onderkant. Karel kan tevreden zijn en ik ga op naar het volgende projekt.
