Adieu krinkelsjaal

Na minstens anderhalf jaar als rugleuning versiering van een stoel te hebben gediend heb ik hem toch maar uitgetrokken. Alleen de opzetrand en de eerste toer vasten mochten blijven. Ach ja waarom ook niet, het pittige werk eraan was al bijna vergeten en de sjaal, zoals hij was, zal ik toch nooit dragen. Wie gaat er nou lopen met zo`n uitbundig wit kronkelgeval. Ik in ieder geval niet.  Een ding is wel jammer, ik was die overbodige Lisa wol zo lekker kwijt en nu zit ik er dus weer mee. Geen nood echter, want ik wil een scoodie [of hoodie] ! Lekker handig om even om te slaan als ik naar de auto loop, dat lijkt me wel wat. Vandaar ook dat ik de twee opzettoeren heb gelaten zoals ze zijn, want het was een lekker lange sjaal en dat wil ik zo houden.

Natuurlijk had ik op een holletje naar de Wibra kunnen gaan en wol halen, maar waarom zou ik dat doen als ik zoveel wol had, die onnodig om die stoel hing. Ik heb wat gezapt op het net en heb hem al zo`n beetje in mijn hoofd zitten. Het patroon is niet moeilijk. Maak een lange sjaal, vouw hem dubbel en naai één van de zijnaden in het midden een stuk dicht. Voila, een scoodie. De juiste maten heb ik niet, want ik denk dat er bij het mutsgedeelte nog wel iets zal moeten veranderen, maar dat komt al werkende vanzelf. Wat wel een probleem is, is de voering. Zonder voering waait de straffe westenwind, die hier altijd blaast, er dwars doorheen. Dat wordt dus nog even nadenken hoe we dat zullen oplossen. Komt tijd, komt raad, voorlopig zal ik eerst maar even doorhaken, want het blijft een gok of ik genoeg wol heb om hem breed genoeg te maken.

Oh wat lief !!!

Potverdikkie, nooit gedacht dat het me zou lukken, maar ik heb er één ding van geleerd. Ik ben niet in de wieg gelegd om amigurumi te gaan haken. Hoe schattig het ook is. Die kleine onderdeeltjes haken is me te priegelig, en om eerlijk te zijn was dit nog niet eens zo klein. Toch vind ik ze super en ik ben dik tevreden. Grote lof gaat uit naar Christel Krukkert, want zo`n patroon maken is beslist vakwerk. Verder dank aan iedereen op facebook die me de moed gaf om door te gaan. Joepie !!!!!!

Kussend paartje-2

Hahahaha, kust niet echt gemakkelijk zo !

Kussend paartje

Normaliter ben ik niet zo`n fan van al die kitsch die er in de Nederlandse souvenirwinkels te vinden is, maar ik vond dat kussende paartje van [waarschijnlijk wel nep] Delfts aardewerk wel erg schattig. Zo schattig zelfs, dat ik het in het verleden al eens in kruissteek had uitgewerk en toen ik dan ook in Christel Krukkert`s boek "Ik hou van Hollands" een gehaakte versie tegenkwam, ging ik voor de tweede keer voor de bijl. Ik had het modelletje al maanden in de peiling, maar ik kon mezelf er nog niet toe zetten om het patroon te bestellen. Toen ik uiteindelijk een paar weken geleden bij de Echtstudio was [zo`n bezoekje is een aanrader!!], en het bewuste boekje weer zag liggen, heb ik het gekocht.




Ook de bijpassende katoen met de exacte kleurnummers van het patroon nam ik mee, dus stond niets me in de weg om te beginnen. Toch aarzelde ik nog. Waarom kan ik moeilijk uitleggen, maar waarschijnlijk was het mijn altijd weer voorkomende angst, dat ik, als ik eenmaal begonnen was er halverwege er geen zin meer in zou hebben.

Ik begon ook niet meteen, maar een week geleden heb ik mezelf bij elkaar geraapt en ben met het vrouwtje begonnen. Ik moet zeggen het schoot best wel lekker op, maar in de tweede toer van het hoofdje ben ik gestopt, mezelf voorhoudende dat ik nog wat andere dingen moest gaan doen. Daarna begon ik allemaal uitvluchten te zoeken om niet meteen weer door te gaan. Echt lekker ging het dus niet want anders was het werk allang af geweest.

Gisteren heb ik toch het hoofdje afgemaakt en ben ik begonnen met het mannetje. De beentjes zijn klaar en het broekje ook. Toch vind ik het niet echt leuk werk en alleen de hoop op het schattige eindresultaat zet me zo af en toe aan de gang. Ik moet de hele tijd meetellen en als ik per ongeluk even afgeleid ben heb ik een probleem. Ik ben de tel dan kwijt en moet om door te gaan de hele toer overnieuw haken. Het aantal steken tellen met al die vasten is geen optie, want het is niet te zien. Om een lang verhaal kort te maken, het is dus allemaal veel moeilijker dan ik verwachtte en dat ik niet de enige ben met die ervaring bleek toen ik dit probleem op facebook zette. Meerderen hadden dezelfde ervaring als ik.

Toch, en dat wil ik met klem zeggen, is het patroon meer dan prima en uiterst knap. Het is heel duidelijk en goed beschreven. Daar ligt het zeker niet aan. Ook het model is schattig, dus daar ligt het ook niet aan. Nou ja, wat het dan wel is, ik weet het niet. Toch ga ik er nog steeds van uit, dat ik het modelletje afmaak, zo`n groentje in de haaktechniek ben ik nou ook weer niet, dat ik me op mijn kop laat zitten door een patroon. Toch zal de tijd het leren. Ik ga voorlopig moedig door, hoewel ik de vraagtekens constant om de hoek zie gluren.  

Tas is af !!!

Gisterenavond heb ik de bovenkant op de tas gehaakt; helemaal uit de losse pols, dus er is geen patroon. Dat is ook niet nodig ook, want goed kijken naar de foto moet voldoende zijn. Heb ik ook gedaan, Vanmorgen was het hengsel aan de beurt. Ik had geen idee hoe lang ik dat zou maken, want ik heb nog helemaal geen doel voor de tas. Ach dat maakt eigenlijk niet uit, want ik ben allang blij dat ik al die bloemen een goed plekje heb gegeven.

 

"Wieke-bloementas"

Ongeveer een jaar geleden ontdekte ik het bloemetje bij Wieke op haar blog. http://wiekevankeulen.blogspot.nl/2013/01/gehaakte-bloemen.htmlHet is een schattig modelletje en vele maanden hebben de proefbloemetjes bij mij als decoratie op de muur geprikt gezeten. Een poosje terug wist ik even niets te doen en haalde alles er weer af. Het was mooi geweest, de foto`s waren genomen en ik wilde eigenlijk wat anders doen met die muur.

Om mijn restjesbak wat te legen, ben ik toen nog wat bloemetjes gaan bijhaken en uiteindelijk werd het een grote zeshoek, bestaande uit 37 bloemen, waar ik, behalve als kleedje, absoluut niets mee wist aan te vangen. Mooi vond ik hem niet [heb ook geen foto gemaakt helaas] en de hele zaak belandde in een koffer bij mijn dekentje van het groepsgranny projekt.

Zo verliepen weer aan paar maanden, totdat ik een week geleden, al zappend op de blog van Elfy-Jo belandde http://elfi-jo.blogspot.nl/2013/06/rugzak.html Daar zag ik een foto van een gehaakte tas met aan de onderzijde een gedeelte "Wieke-bloemen". Het was een kleurig geheel en ik dacht meteen aan mijn lelijke zeshoek. Dat was de oplossing. Ik bestudeerde de foto grondig en kwam tot de conclusie dat ik die zeshoek niet eens zoveel hoefde te veranderen. Dat viel vies tegen. Die verhipte zeshoek was "on-the-go" in elkaar gezet, dus moest ik veel meer uithalen dan me lief was. Het kostte dan ook een hele dag prutsen,en ik heb sommige stukken wel drie keer moeten uithalen voordat het goed zat. Met zeven extra bloemen is de onderkant nu klaar. Voor de bovenkant had Elfy Jo er verschillende gekleurde randen bovenop gehaakt. Zoiets zal het bij mij ook wel worden, maar ik kijk niet meer naar de foto. Ik bedenk wel wat.

Toch zal het geen echte gebruikstas worden, want sommige zeshoeken waren erg zwak. Drie vlogen er tijdens het werken spontaan al uit elkaar en ik moet er niet aan denken, dat ik na zoveel moeite te hebben gedaan om de tas te voeren, alsnog weer zeshoeken uit elkaar zie vallen. Ik hou het dus maar op een tasje voor bollen wol of zo iets en als er dan weer een zeshoek kuren krijgt, valt er met naald en draad katoen waarschijnlijk nog wel wat te redden.

"waxinelichtjeshouder" voor lichtjes met een batterijtje

Dit is een combinatie van patroontjes, die ik op het net vond. In eerste instantie had ik er niet zoveel mee gedaan vanwege de brandgevaarlijkheid van het model. Toen ik de van batterijen voorziene lichtjes vond was het toch wel leuk om dit patroon op papier te zetten.

Algemeen:

Ik heb gehaakt met Catania en Phildar 3 katoen en haaknaald 3.

Elke ronde wordt afgesloten met een halve vaste in de 1e steek van de toer.

Aan het begin van de toer 1 losse voor de 1e vaste en 2 lossen voor het halve stokje.

Toer 1. Haak 6 vasten in een magische ring, of haak 2 lossen en maak 6 vasten in de 1e losse.

Toer 2. Haak in elke vaste, 2 vasten [nog 5x =12]

Toer 3. 1x 1 vaste in 1 vaste, 1x 2 vasten in de volgende vaste [nog 5x =18]

Toer 4. 2x 1 vaste in 2 vasten, 1x 2 vasten in de volgende vaste [nog 5x =24]

Toer 5. 3x 1 vaste in 3 vasten, 1x 2 vasten in de volgende vaste [nog 5x =30]

Toer 6. 4x 1 vaste in 4 vasten, 1x 2 vasten in de volgende vaste [nog 5x =36]

Toer 7. haak 36 vasten in de achterste lus [36]

Toer 8. 4x 1 vaste in 1 vaste, 1x 2 vasten samenhaken [nog 5x =30]

Toer 9. haak 30 halve stokjes.

Hier was mijn hoogte van het bakje goed. Wil je een hoger bakje kan je toer 9 herhalen. Ook kan je ipv halve stokjes, vasten of stokjes nemen. Mogelijkheden genoeg.

Rand:

Toer 10. 36 vasten in de voorste lussen van toer 7.

Toer 11. 1 vaste, [2 lossen, 2 steken overslaan, 1 vaste] [12 bogen van 2 lossen]

Mocht het te strak worden dan is het ook mogelijk om 3-lossenbogen te maken. Ik vond het echter niet mooi.

Toer 12. In elke lossenboog: [1 stokjes, 2 dubbele stokjes, 2 stokjes, 1 vaste]

Succes!

Gemaakt: 19 november 2013

Patroon: 19 november 2013

Bewerking: Willy Haarsma

Geboren !!!

MAGGIE THE OWL 5

Leuk klusje !

MAGGIE THE OWL 4

15 november schreef ik:

Geen nieuws, de 10 vijfhoeken waren al af en van de zeshoeken heb ik er al zeven op een stapeltje liggen. Het wordt spannend en ik krijg nu al de kriebels. Zal het in elkaar zetten gaan lukken???????

Nu: 

Ahw... arme Maggie. Het zal je maar gebeuren om als een vormeloze hoop, neergekwakt op het toetsenbord, te worden gepost op facebook. Toch moest het even, want ik wilde met lege handen de Sinterklaastram doorzwaaien, die vol met kinderen en [gelukkig ook] zwarte Pieten langs het station kwam rijden richting Medemblik.

Het in elkaar naaien gaat leuk, maar de toch wel stugge katoen doet een behoorlijke aanslag op mijn vingers. De ogen zijn ook klaar, alleen het engste deel ervan moet ik nog doen, dat is het opborduren van de wimpers. Ik vind dat zo eng, omdat de expressie die de ogen geven het hele model kunnen maken of breken en hoewel ik goed ben in het vooruitschuiven van enge dingen, zal ik er toch eens aan moeten geloven. Verder zat ik nog met iets in de knoop. Er stonden in de [overigens zeer goede] schematekeningen twee grotere zeshoeken getekend. Huh?? Na het patroon nog eens goed te hebben doorlezen ontdekte ik dat er nog twee zeshoeken ontbraken, die gehaakt moesten worden met een dikkere haaknaald. Ik had 32 zeshoeken gemaakt, maar ik was ten onrechte vanuit gegaan, dat de ogen werden meegeteld. Niet dus, want nummertje 31 en 32 waren die grote zeshoeken voor de oren.

Wat de neus betreft ben ik eruit. Gisteren werd er een Maggie gepost zonder neus. Die kwam als geroepen, want ik zat toch al te dubben over die gekke bobbel aan de voorkant van een kussen. Die neusloze Maggie mocht er net zo goed wezen, dus ik besloot dat voorbeeld maar te volgen. Helaas sloeg vanmorgen de twijfel toe en misschien ga ik nog iets proberen in de richting van een plat driehoekje, wat als neus kan dienen. De tijd zal het leren. Nu ga ik door met het inelkaar naaien van Maggie en het haken van de twee ontbrekende zeshoeken.  

Al heel wat klaar!

MAGGIE THE OWL 3

Ik dacht dat ik het gisteren al de blog ook vermeld had, maar schijnbaar ben ik het even vergeten. 14 november schreef ik: "Zoho, dat was een produktieve dag gisteren. Onder het genot van 6 afleveringen van Downton Abbey en Memories [via uitzending gemist] ging het eigenlijk best snel. Maggie begint op te schieten en dat na al dat geklungel, waarin ik 8 vijfhoeken uithaalde en uiteindelijk precies hetzelfde weer opnieuw haakte".

15 november:
Geen nieuws, de 10 vijfhoeken waren al af en van de zeshoeken heb ik er al zeven op een stapeltje liggen. Het wordt spannend en ik krijg nu al de kriebels. Zal het in elkaar zetten lukken???????

Geklungel met kleuren

MAGGIE THE OWL 2

Ja dat Maggie the Owl rood-roze-wit zou worden, had ik gisteren al besloten. Vanmorgen begon ik dus met goede moed. Binnen de kortste keren had ik de tien vijfhoeken, exclusief de buitenste rand af. Ik had een wit middenstuk, rode bloemen, die werden omlijst door een roze rand. Toen ik er eens goed naar zat te kijken, begon er schijnbaar iets te dagen. Ik vond het erg rood wel erg rood en de dunne roze buitenrand viel helemaal weg, waardoor er in het hele model nauwelijks iets van roze te bekennen was. Ineens zag ik het licht. Wat een idioot was ik, ik had de bloemen roze moeten maken, met een rode buitenrand. Dat rood is fel genoeg, dat zie je toch wel, hoe dun het randje ook is. Fijn, wat is dat toch met mij, had ik dat niet eerder kunnen bedenken. Ik heb nog even met de gedachte gespeeld om de vijfhoeken zo te laten en alleen de zeshoeken met een roze bloem te maken, maar toen ik eenmaal een zeshoek met een roze bloem gemaakt had, was het duidelijk. Uittrekken die hap, alle tien !!!!

Maggie the owl

Bij het zien van het Maggie the Owl kussen was ik meteen verkocht. Ik vond haar op een Ravelry site  http://www.ravelry.com/patterns/library/maggie-the-african-flower-owl-pillow-crochet-pattern Wat een schatje! Die wilde ik ook maken.

Het patroon had ik een tijdje geleden al aangeschaft, en zodoende loop ik al een paar dagen te piekeren over de kleuren. Maar nu ik echt beginnen wil is het natuurlijk weer tegen het weekend en op zondag zijn ondanks alle zondagopenstellingen hier in Westfriesland, de deuren van de breiwinkeltjes, zover als ik weet, nog stevig gesloten. Dat wordt dus morgen [zaterdag] eerst eens gaan zorgen dat het benodigde materiaal in huis komt.

Vanmiddag had ik nog het idee haar van Zeeman Soft wol te maken, want dat zou mijn voorraad van die wol een beetje tot normale proporties terugbrengen. Doch een klein verstandig stemmetje in mij zei, dat die wol eigenlijk een beetje te dun en te kwetsbaar is om als kussen door het leven te gaan. Conclusie: zonde van werk en geld, en ik dook in mijn katoentjesbak.

Het originele patroon bestaat uit zes- en vijfhoeken van de afrikaanse bloem, met een extra rand. En in dat laatste zat het probleem. Door die vierde rand kwam er een vierde kleur bij en wat er bij mij fout zit weet ik niet, maar een mooie kleurencombinatie met vier kleuren maken lukt me nooit. Je had me moeten zien. De hele tafel vol met katoentjes en een proeflapje van een afrikaanse bloem, die uit alle kleuren van de regenboog heeft bestaan.

Tig keren heb ik het weer uitgetrokken. Ik ging uit van rood-wit-roze als basiskleuren, maar een vierde kleur kreeg ik er niet bij. Eigeel, heel lichtgroen, fel groen, paars, en nog veel meer heb ik geprobeerd. Ik werd er moedeloos van. Tot slot besloot [niet echt tevreden] wit-rood-geel-lichtgroen te nemen en deed de resterende bollen weer in de bak. Toen zapte ik terug naar facebook en Dutch crochet. En wat zie ik daar? Een hele mooie Maggie the Owl bestaande uit de kleuren groen-wit-blauw. Wauw drie kleuren maar, dus het kon wel. Mijn hele plan lag overhoop en eindelijk was ik terug waar ik begonnen was.


Alleen morgen nog even een bolletje lichtroze halen en met dank aan "Marcella Amigurumi" wordt mijn Maggie rood, wit en roze.