Kussend paartje

Normaliter ben ik niet zo`n fan van al die kitsch die er in de Nederlandse souvenirwinkels te vinden is, maar ik vond dat kussende paartje van [waarschijnlijk wel nep] Delfts aardewerk wel erg schattig. Zo schattig zelfs, dat ik het in het verleden al eens in kruissteek had uitgewerk en toen ik dan ook in Christel Krukkert`s boek "Ik hou van Hollands" een gehaakte versie tegenkwam, ging ik voor de tweede keer voor de bijl. Ik had het modelletje al maanden in de peiling, maar ik kon mezelf er nog niet toe zetten om het patroon te bestellen. Toen ik uiteindelijk een paar weken geleden bij de Echtstudio was [zo`n bezoekje is een aanrader!!], en het bewuste boekje weer zag liggen, heb ik het gekocht.




Ook de bijpassende katoen met de exacte kleurnummers van het patroon nam ik mee, dus stond niets me in de weg om te beginnen. Toch aarzelde ik nog. Waarom kan ik moeilijk uitleggen, maar waarschijnlijk was het mijn altijd weer voorkomende angst, dat ik, als ik eenmaal begonnen was er halverwege er geen zin meer in zou hebben.

Ik begon ook niet meteen, maar een week geleden heb ik mezelf bij elkaar geraapt en ben met het vrouwtje begonnen. Ik moet zeggen het schoot best wel lekker op, maar in de tweede toer van het hoofdje ben ik gestopt, mezelf voorhoudende dat ik nog wat andere dingen moest gaan doen. Daarna begon ik allemaal uitvluchten te zoeken om niet meteen weer door te gaan. Echt lekker ging het dus niet want anders was het werk allang af geweest.

Gisteren heb ik toch het hoofdje afgemaakt en ben ik begonnen met het mannetje. De beentjes zijn klaar en het broekje ook. Toch vind ik het niet echt leuk werk en alleen de hoop op het schattige eindresultaat zet me zo af en toe aan de gang. Ik moet de hele tijd meetellen en als ik per ongeluk even afgeleid ben heb ik een probleem. Ik ben de tel dan kwijt en moet om door te gaan de hele toer overnieuw haken. Het aantal steken tellen met al die vasten is geen optie, want het is niet te zien. Om een lang verhaal kort te maken, het is dus allemaal veel moeilijker dan ik verwachtte en dat ik niet de enige ben met die ervaring bleek toen ik dit probleem op facebook zette. Meerderen hadden dezelfde ervaring als ik.

Toch, en dat wil ik met klem zeggen, is het patroon meer dan prima en uiterst knap. Het is heel duidelijk en goed beschreven. Daar ligt het zeker niet aan. Ook het model is schattig, dus daar ligt het ook niet aan. Nou ja, wat het dan wel is, ik weet het niet. Toch ga ik er nog steeds van uit, dat ik het modelletje afmaak, zo`n groentje in de haaktechniek ben ik nou ook weer niet, dat ik me op mijn kop laat zitten door een patroon. Toch zal de tijd het leren. Ik ga voorlopig moedig door, hoewel ik de vraagtekens constant om de hoek zie gluren.