Omdat
ik mijn beige wolvoorraad niet helemaal vertrouwde ben ik
[gisteren]morgen allereerst door de sneeuw naar action geploeterd.
Ik reed door een zonnige en sprookjesachtige wereld, waarin alles was
berijpt door de ochtendmist en de thermometer gaf de niet alledaagse
temperatuur aan van -14 graden. Het was dus geen straf om even mijn
wolvoorraad aan te vullen. Met het rood gokte ik het wel, want ik had
al besloten dat ik dat alleen in de punt zou gaan gebruiken, waardoor
ik daarvan dus veel minder nodig zou hebben.
`s
Avonds heb ik de eerste "tietje" afgemaakt. Het wordt zo te
zien wel wat. De vijf blauwe draadjes zijn de markeringspunten. Het
ziet er niet uit, maar ze zijn onmisbaar en gaan er natuurlijk weer
uit. Nog 11 te gaan! Wordt vervolgd .........
