Mijn tweede blog

Dit is de blog waarop ik al mijn creativiteit kwijt kan. Was het eerst borduren en breien, nu is het alleen nog maar haken waarmee ik op dit moment bezig ben.
Ook schreef ik vele stukjes over mijn jeugd, gezin en allerlei andere zaken waarover ik iets kwijt wilde. Omdat ik die liever niet tussen mijn haakverhalen had staan, opende ik daarvoor een aparte blog. Tw. Avalon`s blog:
http://avalon045-avalon.blogspot.com/

This is my creative blog. First embroidery and knitting, now it`s all crochet. The little stories I wrote and write about my youth, family and all other things I want to write about are on my other blog called "Avalon". [see link above]. I am sorry these are just in Dutch, but if you are very curious just try Google translate.
According to this blog, it`s impossible to translate all the stories about my work. But I try to start translating the patterns. You can find the translations under the label "english pattern" . Up till now there are just seven, but I try to make more in the future.

vrijdag 30 augustus 2013

Wildbreien-3

Vanmorgen, samen met dochter Ingrid, het tweede stuk van de wildbrei-route door Hoorn gelopen. Hadden we alles in de haven vorige week bekeken, nu was de binnenstad aan de beurt.  Gelukkig is er, ondanks alle laffe en zinloze vernielingen en zelfs diefstal, nog heel veel moois over om te bekijken. Natuurlijk waren we weer op het verkeerde tijdstip op de Rode Steen, zodat ik J.P. Coen`s gigantisch mooie schild/draak weer in puur tegenlicht moest fotograferen. Een voorspelbare donkere foto was het resultaat. Doch door een stief kwartiertje photoshoppen was de lucht verdwenen, maar de kleuren weer helemaal toppie!


Verder was blij dat de "Blokker vrouwtjes" ook weer op hun plek stonden. Aangekleed en wel natuurlijk. Ik vond hun outfit mooier dan vorig jaar maar dat zal wel alles te maken hebben met het feit dat ze in een bijzonder kleurig haakwerk waren gehuld. Verder toonden de meeste lantarenpalen een bont geheel van prachtig handwerken. Jammergenoeg vaak verstopt achter auto`s, fietsen, tenten, verfblikken en noem maar op. Jammer maar ja het hoort er allemaal bij. Wat een uren werk moeten daar in zitten en zo mooi!








Wat geen pen te beschrijven is de diefstal van het molenschilderij. Wie doet nou zoiets! Nog even en je kan helemaal niets meer organiseren in de buitenlucht. Mij is vanaf mijn geboorte geleerd van een andermans spullen af te blijven. Onbegrijpelijk en dieptriest.



Aan het begin en eind van onze wandeling stond nog een topper. Tw. de waterdrager met bovenop die komische ooievaar die zo vrolijk de wereld inkijkt. Ik moet iedere keer lachen als ik hem zie en moet me tegenover hem verontschuldigen dat ik hem in mijn vorige aantekening uitschold voor een gans. Sorry hoor, ik zat er even naast. Een heerlijke plek is het daar om even te relaxen met het geruis van het water op de achtergrond. Ik verbaasde me erover dat de wol van de muts van de man die dikke stroom water nog steeds kon weerstaan. Groen uitgeslagen is hij al wel, maar gelukkig is de rest van het werk nog steeds helemaal roze.

Geweldig is het allemaal en ik ben er best trots op dat ik, ook al is het maar een heel klein stukje breiwerk, heb mogen bijdragen aan dit mooie Hoornse kunstevenement.