Het moest er toch van komen. Hoe mooi
een Crochet Along ook is, ik kan er niet helemaal mee uit de voeten.
Niets mis met het tempo hoor, ik vind het heerlijk om zo
langzamerhand en met zoveel mensen over de hele wereld tegelijk zo
bezig te zijn. Natuurlijk moet het niet zo zijn, dat je na een dagje
"huishaakwerk" klaar bent en de rest van de week werkeloos
gaat zitten wachten op de volgende opdracht. Nee, het is meer een
projektje erbij, waarbij je er ongemerkt ineens een deken gehaakt
hebt. Meer moeite heb ik met het patroon. Zoveel moeite zelfs, dat ik
er bijna zeker van ben, dat, als ik inderdaad helemaal volgens het
patroon zou hebben meegehaakt, dit de eerste keer zou zijn geweest,
dat ik helemaal een patroon zou volgen. Na bij de CAL-deken al meteen
het Catherine Wheel [vanwege het moeten haken met een veel dikkere
haakpen] en de Bobblestitch [omdat ik hem niet mooi vind] te hebben
vervangen heb ik na lang overwegen toch maar een tweede deken
opgestart. Zo blijft er in ieder geval nog iets over van de originele
CAL-deken over, die ik netjes met de groep mee ga afhaken.
De tweede startte ik 17 februari op.
Allereerst kwam natuurlijk weer de moeilijke vraag, in welke kleuren
ik deze deken zou gaan maken. Één ding was zeker, ik wilde minder
kleuren en na wat wikken en wegen werd het in combinatie met wat ik
hier thuis nog had liggen, zwart, wit, blauw en lichtblauw. Met een stapel bonnetjes en
overgebleven kleuren, zijn er in diverse dagen verschillende Wibra`s
bezocht, totdat ik naar mijn idee wel zo`n beetje genoeg van alle
kleuren in huis dacht te hebben. Alleen wit was een ander verhaal
en de jacht daarop beschreef ik op Facebook:
"Een halve ochtend met
schitterend mooi weer rondgereden in ons schone Westfriesland. Alle
Zeemannen langs voor witte wol, omdat de Wibra het wat betreft deze
kleur wol al een tijd laat afweten. Zeeman Medemblik had ik
doelbewust overgeslagen, omdat er door de weekmarkt niet te parkeren
is. Het resultaat was: 1 winkel dicht [ondanks de vermelding op
internet dat hij vanaf 9 uur open zou zijn], 2 winkels witloos en 2
dorpen doorgezocht, omdat ik dacht dat er een Zeeman gevestigd was,
die ik in ieder geval niet kon vinden. Ik baalde als een stekker en
durfde eigenlijk niet met mijn geplande haakwerk te beginnen.
Vanmiddag om kwart over vier toch nog maar even naar Medemblik, want
de markt zou om die tijd waarschijnlijk al aardig opgeruimd zijn.
Jahoor, een heel schap vol met witte wol. Zal je ook altijd zien.
Hihihihihi. Kijk het was een mooie rit vanmorgen, maar wat geld
betreft, daar zullen we het maar even niet over hebben. Nu dus met
verse moed begonnen met mijn tweede strependeken"
Zoals ook op de
foto`s te zien is schiet ik lekker op. Ik heb al ruim 25 cm. De opzet
[met 217 steken] en eerste toeren zijn tot en met de grannystripe
hetzelde als de originele CAL-deken. Daarna heb ik mijn eigen idee
gevolgd.
