Vliegengordijn

 Wat een hitte heerste er in de afgelopen dagen. Dat zal niemand zijn ontgaan!. Gelukkig is het op het moment wat minder warm en ben ik weer een beetje actief te krijgen. Toen het zo warm was, bestonden mijn hobbyactiviteiten slechts uit denken, wat ik zou gaan doen als het weer wat koeler werd. 

Het berenhaken ben ik momenteel voor zoveelste maal een beetje zat en aan het muizenprojekt heb ik ook een eind gemaakt. Het was wel leuk om eens iets anders [die muizen dus] te doen, maar het werken met katoen is beslist niet één van mijn favoriete bezigheden. Wat is die troep stug! Mooie kleurtjes, dat wel, maar met het afwerken van de draadjes had ik een tangetje nodig om naald en draad door het werk te krijgen. Verder moest ik de vulling in panties doen [terecht], maar die heb ik helemaal niet. Ik krijg al kippevel als ik aan die dingen denk, laat staan dat ik ze moet dragen. Dus kocht ik kniekousjes, die ik doormidden knipte. Toch had ik daar geen vrede mee. Om zomaar nieuw gekochte dingen meteen door te knippen, vond ik heel erg moeilijk. Ik heb het gedaan, want anders kon ik de muizen niet afmaken, maar al met al genoeg aanleiding om na 44 muizen er maar eens mee te gaan stoppen.

Als zovaak in mijn stukjes dwaal ik weer af. Ik was bezig te vertellen, dat ik in die hitte, alleen maar aan het denken was, omdat het haken zelf een plakboel werd. Ineens kwam er een idee. Het zou wel leuk zijn om een vliegengordijn te gaan maken voor de deur tussen de keuken en de kamer. Als "vliegentegenhouder" verwacht ik er niet veel van en ook tocht zal het niet echt tegenhouden, maar een mooi, decoratief gordijn, dat de inkijk in de keuken een beetje tegenhoudt, daar voel ik zeker wel voor.

Meteen schoot mij, mijn vorige vliegengordijn weer in gedachte. Eind jaren `70 had ik van sisaltouw een groot vliegengordijn gemaakt in de macrametechniek. Het zat in de achterdeur van ons huis en heeft daar jarenlang zijn werk naar behoren gedaan. Helemaal retro zouden we tegenwoordig zeggen en jahoor, ons huis hing vol met mijn macramecreaties. Het was ook zulk leuk werk.

Zou ik daar nog een foto van hebben? Hoewel ik al mijn hobbywerk, wat ik verkocht of weggaf, heb gefotografeerd, ben ik zo dom geweest mijn werk voor eigen gebruik helemaal te vergeten. Vanavond ben ik op zoek gegaan naar een familiefoto uit die jaren, waar hij misschien nog op zou kunnen staan. Het was spannend, maar pffff, uiteindelijk vond ik zegge en schrijven één foto!. Deze is gemaakt tijden dochter Suzanne`s verjaardag in 1980. Dat het de "macrametijd" was is duidelijk, want ook op het andere raam hing een grote creatie. 






















Maar nu de plannen voor de komende tijd. Zelf dacht ik allereerst aan haken. Niet zo slim achteraf, want losse slierten kettingsteek vult niet erg op en dan zal ik er, vooral bij deze brede deuren [seniorwoning] wel heel veel nodig hebben. Of macrame? Ook niet slecht. Het is een leuke techniek, die nog behoorlijk in mijn vingers zit. Als materiaal denk ik aan touw of [iets van deze tijd] misschien wel zpagetti. Ben er nog niet precies uit, maar dat is niet erg, want de weersvoorspelling is zodanig, dat ik waarschijnlijk nog heel veel kan nadenken.