In de facebookgroep Handwerken als
Ontspanning, is een deel van de leden bij de subgroep Granny
Groepsprojekt aansloten. Zij ontvangen iedere vrijdag een nieuw
granny patroon, wat om de beurt door een groepje mensen wordt
uitgezocht. Dat gaat zo 63 weken lang. Vraag me niet waarom juist 63
weken, maar dat is het aantal wat ik ergens heb horen noemen. Dochter
Ingrid was al eerder lid van de groep en toen ze mij vertelde over
dat groepsprojekt, besloot ik, allereerst nog een beetje aarzelend,
om mee te gaan doen. Het was begin maart en ze waren toen zo`n vier
weken bezig. Ik had de smaak heel snel te pakken en die vier grannies
waren natuurlijk zo ingehaald. Het is ongelofelijk leuk en het kwam
er zelfs van, dat ik in de kleine uurtjes nog vrouwen via de
berichtendienst van facebook zat te helpen, om uit een patroon te
komen. En die hulp hield niet op bij de Nederlandse grens. Ook in
Belgie wordt druk meegehaakt. Lossen heten daar lussen en breinaalden
[wel niet nodig in dit projekt, maar wel bij het handwerken] heten
priemen, maar toen ik dat eenmaal wist, was er voor mij geen
taalbarriere meer. Extra leuk vind ik het dat er intussen al twee van
mijn ontwerpen als weekgranny zijn opgenomen. Nummer 22 en 26 zijn
de grannies die ik in Wales heb ontworpen en patronen ervan zijn nu
ook hier op de blog gepubliceerd. Er komen er nog meer, want
blijkbaar had Wales een goede invloed op mijn creativiteit. Een week
nadat ze in de groep zijn gepost zet ik ze op de blog.
Bij elkaar heb ik er nu 27 en ik ben
helemaal "bij". Hoe groot de deken wordt daar heb ik geen
idee van. Mijn keuze was om van elk model maar één exemplaar te
maken en me te beperken tot zes kleuren. Ook zitten er een paar
vervangende modellen tussen, want al ben je nog zo vertrouwd met de
techniek, er waren een paar modellen bij die ik echt niet begreep of
niet mooi vond.
De eerste 25 vierkanten heb ik alvast
aan elkaar genaaid, deels omdat ik wel erg nieuwsgierig werd naar het
eindresultaat en deels omdat het een megaklus wordt, om alle
vierkanten pas aan het eind van de rit aan elkaar te naaien. Maar
voordat ik ze aan elkaar zet, haak ik om alle grannies minstens twee
toeren in gebroken wit. Dat heeft twee voordelen. Ten eerste kan ik
door te kiezen tussen stokjes, halve stokjes, of vasten, de grootte
nog wat corrigeren en ten tweede wordt het aan elkaar naaien in één
kleur een stuk netter.
Het is en blijft voorlopig leuk en
spannend. De grensoverschrijdende contakten, proberen anderen te
helpen als die er niet uitkomen, gewoon allerlei ideeën met elkaar
delen of simpelweg kunnen laten zien wat je zelf hebt gemaakt. Het
kan allemaal binnen die groep.
Wat begon met de gok die ik moest nemen
bij de aankoop van de wol, omdat ik geen flauw idee had over de
hoeveelheid ik ging gebruiken, eindigt over een kleine 40 weken in
een mooie grannydeken. Ik ben benieuwd!
Geschreven: 18 augustus 2013
Dagtekening: vanaf maart 2013
