Vanaf dat wij hier
in Grootebroek wonen, loopt echtgenoot Karel al te klagen dat ik niet
in mijn t-shirt en onderbroek met alleen mijn vest eroverheen [en dus
met blote benen] in huis kan lopen als ik net mijn uit bed kom. Dat
vest reikt als ik het dichtrits zo ongeveer tot aan mijn knieën, dus
vind ik dat gemopper nogal flauwe kul, want als ik zomers in mijn
wielrenbroekje loop, zie je meer. Maar ala, schijnbaar trek ik het me
toch aan en heb al vele malen lopen denken, waar ik in hemelsnaam een
ochtenjas kan kopen. Aangezien ik een nerd ben in het aanschaffen van
kleding, kom ik er niet uit, want verder dan het idee, dat de mode
wat maten betreft, niet verder gaat, dan wat uit zijn krachten
gegroeide kindermaten, kom ik niet.
Mijn eigen maat is
“groot” met hoofdletter G tot XX-large en "grote maten"
associeer ik al jaren met tuttig en duur. Dus maak ik het meeste maar
zelf en stel absoluut geen eisen aan "nette" kleding. Een
rok/jurk en/of panty heb ik minstens in geen 40 jaar gedragen en doen
me heel erg denken aan oude films en vrouwen die verleidelijk moeten
zijn. Daar dit voor mij gelijk staat aan zer vrouwonvriendelijk is
dat voor mij dus helemaal not-done.
Maar okee, terug
naar die blote benen. In combinatie met mijn wolopruimwoede kreeg ik
ineens een goed idee. Allemaal vierkantjes haken en die nu eens niet
gebruiken voor een zoveelste deken, maar ze samenvoegen tot een
knieën-bedekkende ochtenjas. Echt warm zou hij niet zijn met al
die gaten, maar dan maken we hem maar zo wijd dat er nog een trui
onder past. Het belangrijkste is dat het ondanks die gaten, mijn
blote benen zoveel mogelijk bedekt.
Zo gezegd, zo
gedaan. Allereerst heb ik al mijn losse bolletjes met dezelfde dikte
bij elkaar geraapt en ook aan dochters Suus en Ingrid gevraagd of ze
nog iets wilde doneren. Suus had er nog een hoop [waarvoor dank] en
met goede moed begon ik te haken. Ik nam een simpel vierkant. 3
stokjes als groepje, met 1 losse tussen de groepjes en 2 lossen
tussen de twee hoekgroepjes. Dat was simpel. Moeilijker was de juiste
grootte te schatten, maar met de gewenste mouwbreedte [50 cm] en
pandbreedte [70 cm] moest het lukken. Een beetje lastig was, dat ik
voor het achterpand uitkwam op een breedte van 5 vierkanten. Hoe
moest ik dat nou verdelen aan de voorkant? Twee panden van 2
vierkanten breed dat werd te smal en twee panden van 3 vierkanten dat
werd te breed. Ik besloot tot het eerste, ook al omdat mijn voorraad
kleurtjes behoorlijk begon uit te dunnen en ik die extra 8 vierkanten
niet meer op een leuke manier kon maken. Dan moest ik in het midden
maar twee stroken ertegenaan zetten in één kleur, daar was evt.
nieuw nog altijd aan te komen.
Voor
het eerst heb ik bij het aan elkaar zetten van de vierkanten de
techniek gebruikt om ze aan elkaar te haken. Dat had ik nog nooit
gedaan, omdat ik altijd bang was dat ik niet uit kwam met de steken.
Nu had ik precies dezelfde maat vierkanten [behalve de mouwen,
waarvan de vierkanten kleiner zijn] dus durfde ik het aan. Achteraf
was dit toch weer niet echt slim, want hoewel het echt heel mooi en
stevig is, werden de panden door het meer samentrekken, iets kleiner,
wat mijn berekeningen overhoop gooide. Ook hier zal ik dus met extra
stroken moeten gaan werken, wat ik trouwens helemaal niet erg vind,
want het staat denk ik, echt mooi.
Op het moment heb ik
de van de panden en mouwen met de vierkanten in elkaar gezet. Ze zijn
nog los en ik kan met wat meer gemak meten en plannen hoe breed en
lang de stroken moeten worden. Hopelijk gaat dat goed. Ook hoop ik
dat de lengte goed is, die zelfs nu nog, niet echt goed te meten is.
Toch heb ik er vertrouwen in dat hij in ieder geval onder de knie
valt, maar hoever, is nog een complete verrassing. Wordt
vervolgd.......
