Allereerst mijn "muurbloem" [zie vrijdag 15 februari 2013]. Ik verliet mijn verhaaltje, zittende voor het ontwerp, met mijn voeten op de salontafel, om erover na te denken hoe het verder moest. Ik was er eigenlijk snel uit. Ik vind hem zo mooi, dat ik hem naar een permanentere plek in de kamer heb verplaatst en er niets meer aan doe. Ik ben bang dat alles wat ik alsnog ga doen, teveel wordt, dus ik heb hem, zoals het er nu uitziet, "af" verklaard.
Ten tweede heb ik de belofte ingelost om van de "mitered granny" als het allemaal zou lukken, een babydekentje te maken. Het is een snoepie geworden, waar ik dik tevreden over ben.
Punt 3. Op de plek van de muurbloem heb ik nu mijn grannies van het groepsproject opgeprikt. Het zijn er nog maar vier, maar ik zie het helemaal voor me. Iedere week eentje, en ik hoop dus dat de plek groot genoeg zal zijn om ze daar allemaal op te hangen. Lukt dat niet, is het ook niet zo erg, want ook dit is in mijn plannen maar tijdelijk. Ik heb er bewust geen laatste vastenrand omheen gehaakt, omdat ik tot slot in één kleur een afsluitende vasten- of stokjesrand langs alle grannies wil haken, waarna ik ze in diezelfde kleur aan elkaar kan naaien.
De laatste [4e] granny van het groepsproject was een heel bijzondere voor mij. Ik kende hem al jaren en stond, vanwege mijn voorliefde voor alles wat keltisch is, al tijden op mijn wensenlijstje om eens te maken. Het zag er allemaal nogal ingewikkeld uit, en dat weerhield me er van om er aan te beginnen. Nu wilde ik me toch echt niet laten kennen en heb de stoute schoenen aangetrokken. Het viel allemaal reuze mee en ik ben er best trots op dat het gelukt is. Sterker nog, ik heb nog twee keltische granny patronen en zelfs daar durf ik nu aan te beginnen. Na al die afgesloten hoofdstukken blijft er nog genoeg over. Natuurlijk ga ik door met werken voor Sven`s Sterrenmutsjes. Ik heb besloten de mutsjes zoveel mogelijk te breien, want ik krijg de indruk, dat er meer mutsjes gehaakt dan gebreid worden. Snappen doe ik het wel, want haken gaat veel sneller dan breien, maar er is niets zo lekker als breien bij een goed tv programma. Haken bewaar ik voor de babydekentjes en natuurlijk ben ik ook nog niet genezen van de hartnekkige grannykoorts.
