Even bijschrijven staat er boven dit
stukje. Nou dat klopt hoor. Ik heb het helaas een tijdje laten
versloffen om te noteren waar ik creatief zoal mee bezig ben. De
hoofdschuldige hiervan is Facebook, waar je wat gemakkelijker even
snel iets laat weten, maar eigenlijk is dat geen excuus. De baby-
mutsjes en dekentjes productie ging supersnel. Dat kwam grotendeels
door de superspannende serie The Killing, waaronder ik mutsje na
mutsje breide.
Ook heb ik me aangesloten bij een
groepsproject om iedere week een nieuwe granny te maken. De eerste
zes zijn al af en het patroon van de zevende heb ik gisterenavond al
gedownload. Daarmee ga ik de komende paasdagen wel eens aan de gang.
Verder heb ik weken lopen denken om,
behalve de mutsjes, ook nog iets leuks voor mijzelf te gaan doen. Ik
kwam er niet uit tot gisterenavond. Ik had alle wolkratten bij elkaar
op tafel gezet en zag dat het aantal wolresten van de Saskia wel erg
gegroeid was. Dat is niet zo verwonderlijk, omdat ik voor dat
babyspul veel liever de Zeeman Soft gebruik. Al tijden heb ik een
haat-liefde verhouding met de Wibrawol. Hoe mooi en lekker goedkoop
ook, vind ik het te grof en te stug voor babies en dus bleef het
liggen.
Opeens kreeg ik het idee om de hele bak
simpelweg leeg te haken met het maken van een hele serie dezelfde
simpele grannies. Kleuren zitten er genoeg in en met een beetje geluk
kan ik ook mijn zweedse trui resten hierin een goede bestemming
geven. Zo gezegd, zo gedaan, ik heb alles in eén bak gedaan en ben
nu bezig. Het gaat leuk. De zweedse wol is wel iets dikker, maar dat
mag de pret niet drukken. Ik haak de grannies 4 toeren in het rond en
pak de kleuren zoals het me aanstaat. Hoeveel het er worden geen
idee, maar één ding weet ik wel. Als ik besluit te stoppen, koop ik
een hele grote zak [uiteraard Wibra] wol in één kleur en haak er
nog een laatste rand omheen, zodat ik ze allemaal netjes in één
kleur aan elkaar kan naaien.
