BEREN LIEF- EN LEED
Hoe raar kan het lopen. Mijn hele leven
lang roep ik al "Ik heb niets met beren" en Beren zijn
wilde dieren en hebben geen kleertjes aan". Maar een half
jaartje terug kwam ik in een heftig gewetensconflikt, want toen ik de
bezigheden zag in de facebookgroep "Berendekens" wist ik
het niet meer. Wat een schitterende doelstelling had die groep! Ik
startte met een stapel granny squares, maar al heel snel begreep ik,
dat als ik mijn overcomplete "softwol" wilde ophaken, ik
beren zou moeten gaan haken. Nu zes maanden later heb ik een kleine 30
beren gehaakt en het eind is nog lang niet in zicht. Van het
berenhaken bedoel ik, want de softwol is gelukkig bijna op.
Toch heeft het berenhaken een nadeel.
Het klinkt heel vreemd, maar het geeft te weinig afwisseling om
steeds weer een nieuwe creatieve blog te schrijven. Ik heb in de
afgelopen maanden verschillende bestaande patronen uitgeprobeerd en
ook wat geprobeerd te ontwerpen en het resultaat is, dat ik nu werk
met een paar "standaardpatronen", die uitgebalanceerd zijn
op aantal wol en vulling mbt. de kosten. Wat ik durfde te publiceren
heb ik intussen al in een blog verwerkt, maar met de andere
combinaties ben ik bang de copyrightregels te overtreden, dus plaats
ik ze [voorlopig?] niet.
Tot zover de uitleg van mijn povere
blogaktiviteiten van de laatste maanden. Hoe nu verder? Uiteraard ga
ik gewoon door met haken en het plaatsen van foto`s van mijn werk.
Alle beren zijn te zien in een fotoalbum op mijn fb-pagina [hier] en op een
speciaal bord op Pinterest [hier] en mocht ik een nieuw idee, patroon of
zomaar wat te melden hebben, plaats ik het natuurlijk gewoon weer
hier.
Dat wilde ik even kwijt zo aan het eind
van het jaar. Alle volgers, lezers, familie en vrienden wens ik fijne
feestdagen en ik besluit met een nieuwjaarswens met natuurlijk notabene een kerstbeer erop. Wie had dat zes maanden geleden kunnen denken!!!
