Waxinelichtjeshouder v2023

[Voor een groter waxinelichtje Ø 5,5 cm]

Om toch weer met een leuke kerstwens te komen voor de kinderen is deze keer, zoals trouwens meestal, weer heel wat denkwerk aan vooraf gegaan. Ik wil ze niet afschepen met een simpel kerstkaartje en een digitale vind ik al helemaal "not done", om het maar eens in goed Nederlands te zeggen. Uiteindelijk heb ik teruggegrepen op mijn eerdere patroontjes van 10 jaar geleden en heb hem naar goed gebruik even behoorlijk omgebouwd. Het is een combinatie van het twee modellen, tw. de waxinelichtjeshouder en het waxinelichtjesplateau.

Patroon algemeen:

Ik gebruikte "Bravo"-wol met haaknaald 3,5. Zo paste het allemaal bij mij, maar bij andere wol en haaknaald moet dit natuurlijk worden aangepast.
Ook haakte ik alle stokjes tussen de stokjes van de vorige toer.
Toer sluiten met een halve vaste tussen het eerste en tweede stokje.
Nb. voor het bakje deed ik dat niet, die haakte ik gewoon. een vaste op een vaste.

Toer 1--Magische ring of 4 lossen en de 1e losse gebruiken om tr. 1 in te haken. [de 1e 3 lossen van tr 1 vervallen dan]
Toer 2--3 lossen als 1e stokje, 1 losse, [7x 1 stokje, 1 losse] [totaal 8x 1 stokje, 1 losse]
Toer 3--8x 3 stokjes in de losseboog [12 clusters van 3 stokjes met 1 losse ertussen]
Toer 4--12x in de cluster van 3 stokjes: [2 st. tussen het 1e en 2e stokje, 1 st. tussen volg stokjes, 1 losse]. Er zijn dan 12 clusters van 4 stokjes met 1 losse ertussen.
Toer 5--12x in de 3 ruimtes tussen de stokjes; 2 stokjes, 1 stokje, 2 stokjes. Er zijn dan 12 clusters van 5 stokjes. Geen losse meer ertussen.
Toer 6--12x in de 4 ruimtes tussen de stokjes; 1 stokje, 2x 2 stokjes, 1 stokje. Er zijn dan 12 clusters van 6 stokjes. Ook hier geen lossen ertussen.
Toer 7. Tussen alle stokjes 1 stokje, 2 stokjes tussen de clusters.

Nu gaan we de "bloemblaadjes" haken op de cirkel.

Binnenste ring:
Haak boven op het werk
12x Vaste om de losse van tr. 4 en 4 lossen
12x [1 vaste met 6 stokjes] om de losseboog.
Zo haken we nog twee kettingen:

Middelste ring:
12x Vaste tussen de clusters van 5 stokjes van tr. 5 en 5 lossen.
12x [1 vaste en 8 stokjes om de lossenbogen]

Buitenste ring:
12x Vaste tussen de clusters van 6 stokjes van tr. 6 en 6 lossen
12x [1 vaste en 10 stokjes om de lossenbogen]

Bakje
Toer 1. Haak 6 vasten in een magische ring, of haak 2 lossen en maak 6 vasten in de 1e losse.
Toer 2. Haak in elke vaste, 2 vasten [nog 5x =12]
Toer 3. 1x 1 vaste in 1 vaste, 1x 2 vasten in de volgende vaste [nog 5x =18]
Toer 4. 2x 1 vaste in 2 vasten, 1x 2 vasten in de volgende vaste [nog 5x =24]
Toer 5. 3x 1 vaste in 3 vasten, 1x 2 vasten in de volgende vaste [nog 5x =30]
Toer 6. 4x 1 vaste in 4 vasten, 1x 2 vasten in de volgende vaste [nog 5x =36]
Toer 7. haak 36 vasten in de achterste lus [36]
Op deze laatste 36 vasten heb ik 5 toeren vasten "omhoog"' gehaakt.


Ontworpen/bewerkt: 26 november 2023
Opgeschreven: 10 december 2023
door Willy Haarsma.

Schuurgordijntje [gehaakt]

 Wat doe je, als je een gordijntje aan het haken bent, en het je eigenlijk helemaal niet zint. Precies..... uittrekken! Ik was al halverwege, maar ik ken mezelf, dat ding zou nooit afkomen en eeuwig onafgemaakt in de kast blijven liggen. Blijkbaar kreeg ik gisterenmiddag ineens de geest en wilde er zó snel vanaf, dat ik helemaal vergeten ben om er eerst nog even een foto van te maken. Nou, ja, ook niet erg, want dan wordt ik er in ieder geval niet meer mee geconfronteerd.

Het nieuwe plan was al aanwezig. Ipv filet haken met een patroon, wilde ik iets, wat gemakkelijk was en waarbij ik zonder moeite de tv zou kunnen volgen. Dus geen gecompliceerd patroontje en al zeker geen voortdurend getel in mijn hoofd. Een granny leek me daarvoor het meest geschikt en ik had er snel een stuk of 10 gevonden, die me wel geschikt leken. Het was grappig zoeken. Normaal, voor dekens en zo, zocht ik altijd een, zo dicht mogelijk patroon en nu, voor een gordijntje, was zowat een "must" dat ik er toch nog een beetje doorheen kon kijken. Haha, precies het tegenovergestelde dus. Ik vond snel een stuk of wat geschikte vierkanten en ben vanmorgen eens lekker gaan haken. De eerste was mijn vertrouwde kleine African flower square. Dat werd niets. Dit patroon is pas mooi met meerder kleuren en ook het reliefstokje viel [ondanks dat het op de foto nog heel wat lijkt] helemaal weg. Het tweede vierkant werd heel mooi, maar was zo moeilijk, dat er helemaal geen sprake meer was van "relaxed" haken. Dus hoe mooi ook, dat werd hem ook niet. De derde was bingo. Ik geef toe; ietsjes minder spectaculair en doorschijnend, maar simpel en toch mooi. Bij de eerste twee vierkanten had ik de draad niet eens afgeknipt, maar bij deze wel.

Ik vond het engelstalige patroon [Granny wheel square], helaas zonder enige bronvermelding, ergens op het net en ik ben nauwelijks aan het veranderen gegaan. Alleen heb ik er wat toeren aan toegevoegd om hem iets groter te maken. Ook de laatste blokjesrand is bewust toegevoegd, zodat ik de vierkanten probleemloos aan elkaar kan haken.

Ik ga ervoor! De eerste twee vierkanten kan ik zonder problemen weer uittrekken en ik ben benieuwd of het me uiteindelijk toch nog eens lukt, om een gehaakt gordijntje voor de deur van ons inpandige schuurtje te hangen.




23 april 2023

Jeetje in november 2021 ben ik begonnen en nu is het gordijntje dan toch eindelijk af. Het werd wel eens tijd. Al die maanden en zelfs jaren lag het gordijntje met nog een paar losse vierkanten in de la. Daarbij hoefde ik nog maar één granny af te haken. Op de laatste rij na, was zelfs de hele boel al aan elkaar gemaakt. Uiteindelijk zou dan het vierkant van de aan elkaar genaaide granny`s op gordijnmaat moeten worden gemaakt met de rand. Niet moeilijk, maar wel een lastige klus. Die heb ik met frisse tegenzin nu maar eens aangepakt. Ik vind het resultaat niet verbluffend. Ja, het is klaar en het is netjes. Maar mooi? Nou, ik heb wel eens mooiere gehaakte gordijntjes gezien.

Twee mouwen en een half pand

 Dit schreef ik op fb:

TWEE MOUWEN EN EEN HALF PAND 

Ik begon in september 2022, om mijn overtollige perlégaren op te maken, met een trui. Omdat die perlégaren met die mooie zachte kleuren, nogal dun is, combineerde ik die, met witte Saskia wol, zodat het een lekkere dikke trui zou worden. Ik had niet genoeg witte wol, dat wist ik natuurlijk al wel, maar ik begon in het volste vertrouwen, dat ik die ten alle tijde nog wel bij zou kunnen kopen. Nou, dat had ik dus niet moeten doen. Nu zit ik met de brokken, want die wol is er niet meer. Ik heb nog een heel klein bolletje en dan is het over.  

En nu? Ik bedenk vanalles. Witte wol halen bij Zeeman en hopen dat het een beetje combineert? De roze mouw uittrekken en alleen het roze combineren met een andere kleur [zwart?] en als uiterste, alles uittrekken en helemaal overnieuw beginnen. Kijk, dat durf ik dus allemaal niet. Want als ik dat zou doen, durf ik het eerstkomende jaar de Wibra niet meer in, bang dat de witte wol in schappen zal liggen.

Wat ik niet op fb schreef was, dat ik een dag of drie daarvoor een mail had gestuurd aan de Wibra met de vraag wanneer de witte Saska-wol weer in de winkels zou komen.

Ik stuurde de mail zondagavond en ik kreeg op maandagmorgen omstreeks 9 uur in de ochtend al een antwoord. Hulde voor de snelheid, maar aan het antwoord had ik niet veel. Het feit dat zij geen overzicht hebben in de voorraad van de winkels, daar vroeg ik niet naar, Ik vroeg in het algemeen of die witte wol weer eens in de winkels zou verschrijnen, want ik krijg de indruk dat het helemaal niet in Nederland is. Dat vermoeden wordt bevestigd door de volgende opmerking, dat ik het ook niet online kan bestellen. Dat was ook niet erg, want ik schreef al, dat ik dat niet wilde.

"Nou ja, niet geschoten is altijd mis, het was het proberen waard", zullen we maar denken, Vandaar dat ik het nu even niet meer weet. Voorlopig kieper ik de hele zaak maar weer in de la. Misschien zie ik in de toekomst nog eens het licht [of de benodigde wol]. Wordt vervolgd............

Woensdag 1 maart 2023

Eindelijk, ik kan verder!!

Ik was zonder een enkele verwachting naar Heerhugowaard gereden. Meer om een aanleiding te hebben voor een ritje. Een tweede bewijs dat ik er geen gat in zag was, dat ik, helemaal geen tasje of iets mee had genomen de winkel in. Ik ben niet meer zo van plastic tasjes, maar deze bollen waren zo verschrikkelijk wit, dat ik niet met die vier losse bollen de straat over wilde. Veel te bang, dat ik er eentje zou laten vallen. Dus heb ik in dit geval mijn principes maar even overboord gegooid.

Het wachten is over, ik kan weer door!!

De schaatskindjes

Voor ik deze blog kon schrijven was dochter ingrid me al voor. Zij schreef onderstaande al op facebook.:



Wat een lieve laatste zin. Dank je wel!

De opzet van mijn verhaaltje was intussen ook al klaar. Dat begon zo:

Oh, ik ben zo blij, gedurende mijn lange creatieve leven, bijna alle werkstukken, die ik maakte, op de foto heb gezet. Het is begonnen met breien. Pas getrouwd, werd ik geinspireerd, door mijn schoonmoeder, die ook niet stil kon zitten en daardoor altijd wel een breiwerkje op de pennen had staan. De kinderen waren een willoos doel voor mijn aktiviteiten, en ik vond altijd wel een leuk patroon voor een kledingstuk in de ruim voor handen zijnde breiboeken. Haken kwam wat later en toen het allemaal een beetje "uit" begon te raken, heb ik me op het origami gestort. Na het origami ben ik teruggekeerd tot de bron. Hoewel, terugkeren, is een groot woord, want door alle andere creatieve hobbies heen, bleef ik, meestal voor mijzelf, heerlijk dikke truien breien. Nu in het digitale tijdperk, staan foto`s en patronen netjes in mappen op de computer en ik koester deze files enorm.

 

Vanmiddag zaten dochter Ingrid en ik wat te rommelen op de laptop, waarop ik ineens, een foto tegenkwam van mijn schaatsertjes. “Oh”, zei Ingrid, “Dat is jeugdsentiment, want die hebben altijd op mijn kamer gehangen. Zo schattig!. Ik wil hem eigenlijk nog wel eens maken”. Ik ging daar op door, en zei, “Ja leuk, dan zal ik wel proberen, het van de foto af op patroon te zetten. Via een excelbestandje moet dat lukken”.
Intussen is het bijna middernacht en heeft Ingrid al een kwart van het patroontje gehaakt. Zo snel kan het gaan dus, dat een foto van ruim 35 jaar terug, ineens weer werkelijkheid wordt.

De volgende dag:

Het is oudjaarsdag. In de middag vroeg ik Ingrid hoever het haakwerk al klaar was. Ze stuurde me een printje van het patroon, waarop de toeren zo ongeveer driekwart waren afgestreept. De foto, haha, daar mocht ik op wachten, tot hij klaar was. Leuk hoor!. Maar ja, ik had zoiets kunnen verwachten. Ik hoefde niet lang te wachten. Na verloop van een paar uurtjes vond ik onderstaande foto op fb. Geweldig Ingrid, ik vind het allemaal super, maar nu komt alleen het lastigste nog. Hoe komen we in vredesnaam aan een vierkant frame om hem in te spannen?. Nou ja, eerst maar eens de jaarwisseling vieren. Maar het eerste [luxe]probleem voor het nieuwe jaar heeft zich al aangediend. :-).
                                                                   

19 november 2022

Nooit gedacht dat dit verhaaltje nog een vervolg zou krijgen, maar gisterenavond laat zag ik in mijn tijdlijn ineens een foto van "Haakvrouw" [Ja die van het winkeltje in Medemblik], die met ijzeren vierkanten in haar handen zat. Eronder stond vermeld, dat zij die in haar winkel te koop had.

https://www.facebook.com/haakvrouw/posts/689981835890423
https://www.haakvrouw.nl/

Ik was meteen weer alert [want zoals ik al schreef, was het nogal laat] en dacht meteen aan dochter Ingrid, die een jaar of wat terug de schaatsertjes uit de Ariadne had overgehaakt en waarvoor we met de beste wil van de wereld geen mooi ophangvierkant konden vinden. Dit was precies wat we nodig hadden en wat al die jaren niet was gelukt was nu ineens bijna binnen handbereik. Natuurlijk appte ik haar meteen en zoals verwacht, stond er de volgende morgen een foto van het werkstukje op mijn telefoon. Zij was dus blijkbaar op stel en sprong gaan zoeken [en vond het].

Wat ons nu nog te doen stond was een een prachtig ritja naar Medemblik [geen straf] en voor Ingrid nog een klusje om het lapje daadwerkelijk in het vierkant te bevestigen. Gelukkig was dat allemaal niet zo moeilijk en een half uurtje terug kreeg ik de bevestigende foto. Het is nu helemaal tiptop voor elkaar, ze hangen er weer. Eindelijk!!

Polkadot a la Avalon

Die grote doos wol in de ladenkast is al een tijdje een doorn in mijn oog. Ik had die bolletjes oorspronkelijk aangeschaft, om knuffels mee te haken, maar zoals dat bij mij wel vaker gaat, is het "knuffel-haak-enthousiame" intussen helemaal verdwenen. Ik kocht die wol op de markt, omdat de kleuren van de Wibra wol [Saskia], die ik meestal gebruik voor zulke klussen, het finaal liet afweten. De kleuren waren zo saai, daar doe je geen enkel kind een plezier mee, dus ging ik noodgedwongen maar naar iets anders op zoek. Ik vond "dat anders" dus op de markt van Stede Broec, en zodoende zit ik nu opgescheept een bonte zooi 50 grams bolletjes, in een kleurenverhouding, waar ik eigenlijk niets mee kan, nl. van elke kleur maar één bolletje. Dat is prima voor knuffels, maar nu ik er iets anders mee wil doen,is het knap lastig. Mijn gedachte ging dus automatisch weer uit naar een granny deken met een heleboel bonte granny squares, want dat is, denk ik, het enige is wat ik er nog mee kan doen en belangrijker, eigenlijk het enige waar ik nog een beetje zin in heb. Maar ja, weer een deken, ik heb er al zoveel, want dat was nou juist de reden dat ik zolang heb gewacht om ermee te beginnen. Tegen beter weten in hoopte ik, dat ik nog een ander doel zou kunnen bedenken, maar nee, dat kwam er niet en ik heb die gewraakte doos gisterenavond uit de kast getrokken.

 

Toen ben ik gaan denken over een granny square. Ik wist al snel wat ik niet wilde. Niet weer iets met de afrikaanse bloem. Hij is en blijft mooi, maar die heb ik wel even genoeg gezien. Een van mijn andere favorieten, is de Polka Dot, in een bewerking van Jeanette Winkels. Van wie het oorspronkelijke ontwerp is, vermeldt Jeanette niet en heb ik ook nu niet kunnen achterhalen. Ik heb hem al eens eerder gebruikt, maar toen heb ik me netjes aan het patroon gehouden. Als ik daar nou eens wat aan ging sleutelen? Een beetje eigen creatieve inbreng is natuurlijk nooit weg.

Ik begon maar eens wat cirkels uit te proberen in mijn favoriete manier van stokjes haken. Dwz. tussen de stokjes [van de vorige toer] haken in plaats van erop. Er is dan een duidelijkere plaatsbepaling en die komt bij het maken van een patroon heel goed van pas. Verder blijkt nu ook maar weer eens, dat eenvoud vaak het mooiste is, want zowel de roze als de grijze cirkel maken een rommelige indruk. De blauwe was in mijn ogen, precies goed. Verrassend, want hij is het simpelste, met de minste reliefstokjes erin. Daarbij komt dan ook nog eens, dat deze cirkel helemaal, zoals ik wilde, "tussen de stokjes" is gehaakt.

POLKADOT A LA AVALON

Voor het eerste stokje van de toer gebruik ik liever 2 lossen, dan de gebruikelijke 3 lossen. Het geeft een minder groot gat in het werk en wil je toch 3 lossen, tel dan 1 losse op bij de vermelding van het aantal lossen aan het begin van toer. Verder nog even een reliefstokje-voor: dat stokje wordt gehaakt door de werkdraad met de haaknaald [van links naar rechts] achterlangs het onderliggende stokje door te halen en dan het stokje op de normale manier af te haken.

Toer 1. magische ring

Toer 2. 3 lossen [1e stokje+1 losse], 7x [1 stokje, 1 losse], tr. sluiten met een halve vaste om de 4lossen. [8 stokjes, 8 lossen]

Toer 3. 2 lossen, 7x[reliefstokje-voor om het volgende stokje, 2 stokjes om de 1-losseboog], reliefstokje-voor om het volgende stokje, 1 losse, tr. sluiten met een halve vaste om de 3 lossen.

Toer 4. 2 lossen, 7x[reliefstokje-voor om het volgende stokje, 3 stokjes tussen het volgende stokjes], reliefstokje-voor om het volgende stokje, 2 stokjes tussen de volgende stokjes, tr. sluiten met een halve vaste om de 2 lossen.

Deze vierde toer herhalen met in iedere toer 1 stokje meer tussen de reliefstokjes. Ik ben gestopt bij 5 stokjes tussen de reliefstokjes [48 steken]. Wil je een grotere cirkel, ga je gewoon door met steeds een stokje meer tussen de reliefstokjes.

Het vervolg van de beschrijving gaat door met de 48 steken, die er zijn met 5 stokjes tussen de reliefstokjes

Toer. 7. 1 losse; vasten in alle stokjes en reliefstokjes. [48 vasten]

Toer 9. [hier heb ik een kleurwissel gemaakt] en met de nieuwe kleur beginnen, in 1 vaste voor een willekeurig reliefstokje. 2 lossen, 1 vaste overslaan, 1 vaste in de vaste. [32 boogjes], toer sluiten met een hv in het 1e boogje.

Toer. 11.
[3 lossen [1e dub.stokje], 2 dub.stokjes, 2 lossen, 3 dub.stokjes =hoek] in het 1e boogje,
3 stokjes in het volgende boogje,
3 halve stokjes in het volgende boogje,
3 vasten in de 3 volgende boogjes],
3 halve vasten in het volgende boogje,
3 stokjes in het volgende boogje,
en dan weer de hoek [3 dub.stokjes, 2 lossen, 3 dub.stokjes] en zo door de cirkel rond, wat dan bijna een vierkant is geworden. Toer sluiten met een hv om de 2 lossen van het begin van de toer.
Schema van een zijkant: Hoek[3dubst-2l-3dubst]>>>3st>>>3hst>>>3v>>>3hst>>>3st>>>hoek

Toer. 12.
Hv in het 3e dub.stokje van de vorige toer,
hv in de 2-lossenboog.
[2 lossen, 2 stokjes, 2 lossen, 3 stokjes =hoek] in dezelfde ruimte van de 2 lossenboog
3 stokjes, na het volgende groepje van 3 steken
4x [3 halve stokjes, tussen de groepjes van 3 steken]
3 stokjes, tussen hetvolgende groepje van 3 steken
Dan weer de hoek [3 stokjes, 2 lossen, 3 stokjes]. Maak zo het vierkant af.
Toer sluiten met een hv om d eerste 2 stokjes
Schema van een zijkant: Hoek[3st-2l-3st]>>>3st>>>3hst>>>3hst>>>3hst>>>3hst>>>3st>>>hoek.

Toer. 13 hoeken: [3 stokjes, 2 lossen, 3 stokjes], tussen de hoeken, 7x 3stokjes tussen de groepjes.

Ps1.
Toen ik bezig was, had ik als eerste een veel grotere cirkel gemaakt. Uiteindelijk vond ik hem te groot, want ik moest wel rekening houden met het feit, dat het voor een deel restbolletjes waren, waarmee ik met wat minder wol in één kleur te doen kreeg. Maar voor wie een grotere wil, hier de gegevens en het schema`s van de zijkanten.

Allereerst haakte ik de cirkel door 7 stokjes tussen de reliefstokjes.
Er ontstonden zo 32 boogjes.
Toer na de boogjes:
Schema van een zijkant: Hoek[3dubst-2l-3dubst]>>>3st>>>3hst>>>3v>>>3v>>>3v>>>3hst>>>3st>>>hoek
Volgende toer
Schema van een zijkant: Hoek[3st-2l-3st]>>>3st>>>3hst>>>3hst>>>3hst>>>3hst>>>3hst>>>3st>>>hoek.
Volgende toer: als toer 13 van het kleine vierkant

Ps2; Ben helaas niet in het bezit van correctors of testhakers, dus ik hoop dat het allemaal klopt. Maar als ik er een stuk of wat gemaakt heb, komen die fouten er denk ik wel uit.

Ps3: Hahaha, ik vind het hele ding eigenlijk een beetje saai. Maar ja, dat krijg je als je geen liefhebber bent van afhechten. Als ik er wat meer vrolijkheid in wil hebben, zal ik toch echt wat meer kleuren in het model moeten gaan verwerken. En, ja, dat wordt draadjes afhechten. Pffffff...........

Succes

Duits...pardon...Continentaal breien

Aan Haakvrouw:

Ik grinnik nog een beetje na, nu ik op facebook, jouw twee items over continentaal breien zie. Waarom zal je denken? Wel....

Mijn schoonmoeder was een duitse. Een klein gedrongen, dik vrouwtje en ik zie haar nog zitten breien. Ze zat in haar specifiek houding in een stoel, met haar ene been gewoon op de grond en met de voet van haar andere been, gevouwen achter de kuit van het eerste been. Zo zat ze daar, een beetje gebogen, met haar breiwerk, als het ware weggestopt onder haar borsten.

Wat ze breide is met totaal ontschoten, maar het ging razendsnel. Ik noemde haar manier van breien "duits" en was er jaloers op, dat ze het kon. Geen onhandig lange breinaalden, waar de steken alsmaar vanaf vlogen en vooral geen vier rondbreinaalden, die tekort waren om onder je arm vast te klemmen en waarvan de steken absoluut niet van plan waren, op hun plek te blijven.

Waarom ik haar nooit gevraagd heb om het mij te leren, weet ik niet, maar ik herinner me wel dat de band tussen ons tweeen niet dusdanig was, dat we, even samen, gezellig kletsend, een breicursusje op touw zouden zetten. Wel ben ik er zeker van dat zij mij geinspireerd heeft tot het vele haken en breien wat ik altijd heb gedaan. In de periode dat de kinderen [3] klein waren [eind '60-begin '70] breide en haakte ik heel veel kleding voor hen. Patroon of niet, dat maakte niet uit, ik bedacht wel wat. Of die kinderen, vooral in hun lagere school periode, ook zo blij waren, om hun moeders creaties te dragen laat ik maar even in het midden, want daar ben ik later helaas nog wel eens duchtig op aangesproken.

Jaren later, toen mijn schoonmoeder allang overleden was, kwam ik weer eens in aanraking met het "duitse" breien en kriebelde het opnieuw om het uit te gaan proberen. Hoe ik, zonder You Tube en de enorme digitale datastroom van tegenwoordig eruit ben gekomen weet ik niet. Ik kocht zo`n rondbreinaald en heb het waarschijnlijk via tekeningen mezelf aangeleerd. Tricotsteek [dus recht] ging als een trein, maar averecht was helaas een ander verhaal. Het lukte me niet, want de draad schoot met "doorhalen" [of zoals jij zegt: "Haal de trekker over" en "Versleep 'm"] continu van de naald. Ik kreeg het niet voor elkaar en bleef alleen maar zitten met kramp in mijn handen.

Omdat tricotsteek breien zo gemakkelijk ging, bracht dit me uiteindelijk toch op een idee. Daar ik in die periode, heel veel lekkere warme en "superfoute" truien breide had ik de manier gevonden. Ik breide de de voor- en achterpanden in tricotsteek aan elkaar in het rond op de duitse manier en splitste het werk bij het armsgat. Met een aparte ribbel of andere kleur verdoezelde ik, als het nodig was, de overgang en maakte de trui op de hollandse manier af. Dat heb ik waarschijnlijk een tijdje gedaan, maar tot op heden brei ik de truien weer helemaal op de Hollandse manier.

Het was voor mij dus een grinnikkend herkennen toen ik jouw afbeeldingen zag. De foto`s zijn heel duidelijk en de teksten zijn onbetaalbaar. Wat een humor!!! Jammer dat ik dat nu pas zie. Hoewel...... een mens is nooit te oud om te leren en misschien waag ik me er voor de zoveelste keer nog een keer aan, want breien [en haken] is, voor mij in ieder geval, leeftijdloos. 

Fb:

https://www.facebook.com/haakvrouw/posts/508794950675780

https://www.facebook.com/haakvrouw/posts/510850123803596

Haakvrouw:

https://www.haakvrouw.nl/

Kerstpotjes

Ik wilde het altijd een keertje doen. Deksels van glazen [jam]potten bekleden met haakwerk. Het ziet er op foto`s altijd zo mooi uit, maar zoals vaker, had ik nog nooit een leuke gelegenheid gevonden, om die dingen eens te gaan maken. Op een dag in de zomer, viel ineens het kwartje. Ik zat te eten en de chocopasta-pot stond voor mijn neus. Vanuit het niets, zag ik het ineens helemaal voor me. Het potje had de juiste omvang en met een een fleurig haaksel op het deksel en gevuld met lekkere kerstbonbons, zou dat precies worden, wat ik wilde. Eindelijk zou ik ook eens met iets origineels voor de dag kunnen komen met kerst. 

Zo gedacht, zo gedaan. Gelukkig ben ik nogal laks met bezoeken aan de glasbak en stonden er nog twee lege potjes op de vensterbank in de keuken. Toch werd het nog wel even dooreten, want ik was er nog niet. In november begon ik met haken, en ik gebruikte er mijn coasters voor, die ik tijdens mijn mandala periode in 2016 had ontworpen. Die pasten precies 

Het haakwerk op het deksel lijmen was nog wel even een dingetje. Hobbylijm en plastic zijn niet zulke vriendjes van elkaar, dus bleef het maar slecht zitten. Toch lukte het op de een of andere manier uiteindelijk wel. Vlak voor kerst was alles af. Het resultaat mocht er zijn en ik was er diep in mijn hart eigenlijk best wel trots op.

Na de kerst ging bij mijn potje het haaksel toch weer los, maar gelukkig kwam dochter Ingrid met de oplossing om alles simpelweg met een lijmpostool vast te zetten. Een supertip, want aan een lijmpistool had ik ondanks mijn gehannis niet gedacht. Daar blijkt maar weer eens uit, dat ik er wat slimme hobby-ingrepen betreft, toch een beetje "uit" ben, want zo`n ding ligt, ook bij mij, gewoon op zolder. Ik waarschuwde de mensen aan wie ik een potje had gegevens, en zei daarbij dat, als er onverhoopt iets los zou gaan, ik er, dank zij Ingrid, iets aan kon doen. Maar goed, dat was maar een heel klein minpuntje in een verder zeer geslaagde kerstwens.

Omdat de beschrijving van de coaster in de bovenvermelde blog een beetje warrig is, herhaal ik het patroon hieronder nog een keertje.

COASTER

Opmerking: "v-stokje" =[1 stokje, 1 losse, 1 stokje in dezelfde steek]. Het kan ook zijn een v-vaste of een v-halfstokje.

toer 1. 8x [1 stokje, 1 losse]

toer 2. 8x v-stokje om de 1-losseboog

toer 3. 8x [2 stokjes, 1 losse, 2 stokjes] om de 1-losseboog

toer 4. 8x [7 stokjes om de 1-losseboog], 1 losse

toer 5. 7x een half stokje op de 7 stokjes van de vorige toer, dan een dieper ingestoken dubbel stokje in de 1-losseboog van toer 3. [zie foto].

toer 6. Begin in het dieper ingestoken stokje van de vorige toer met 1 v-stokje, 2 stokjes overslaan, 1 v-half stokje, 2 stokjes overslaan, 1x v-vaste, 2 stokjes overslaan, 1 v-halfstokje, 2 stokjes overslaan, dan weer 1 v-stokje in het dieper ingestoken stokje. Haak de toer zo rond.

toer 7. 1 vaste in de v-steken, 2 lossen.

toer 8. er wordt een schulprandje gemaakt door in het eerste boogje 1 vaste te maken en in het volgende boogje [1 half stokje, 4 stokjes, 1 half stokje]

Succes!

Nog eens mijn Welsh Rose-2

 23 september 2021

Ik ben toch ook een hopeloos figuur wat ontwerpen betreft. Denk ik eindelijk het ei gevonden te hebben, begon het me steeds meer te irriteren, dat door het begin van de hoek aan één kant van het reliefstokje, de boel eigenlijk scheef zat. Dat moest anders. Nu heb ik een versie, die aan beide zijden van de hoek ontstaat, waardoor alles echt netjes recht zit, zoals het [in mijn ogen] hoort. Haha, ik lijk de bakkersvrouw uit "In de Soete Suikerbol" van W.G. v.d. Hulst wel. Deze boekjes heb ik in mijn jeugd compleet stuk gelezen. De vrouw van de bakker kon niets scheefs zien. Ze zette of hing alles dwangmatig meteen recht. Maar goed, ik heb toer 5 en 6 een beetje veranderd en hoop dat ik er nu eens af kan blijven. De hoek begint nu om het reliefstokje heen en ook in het midden van de rechte kant heb ik gelijke steken aan beide zijden van het reliefstokje.

Toer 1.[lichtblauw]

Magische ring. In de ring: 1stokje, 1 losse, [8x].

Toer 2.[lichtblauw]

3 stokjes en 1 losse in de 1-lossenbogen. [8x]

Toer 3. [wit]

6 stokjes in in 1-lossenbogen [8x]

Toer 4. [lichtblauw]

Begin met 1 halfstokje in het 2e stokje van één van de 6-stokjesgroepen van de vorige toer. 

Daarna ook in het 3e, 4e, 5e en 6e stokje 1 halfstokje haken. 

Haak nu 1 dubbelstokje wat je insteekt om het middelste stokje van het groepje van 3 van toer 2. 

Sla het 1e stokje van de volgende 6-stokjesgroep over en haak weer 5 halve

stokjes en 1 dieper ingestoken stokje. Haak zo de toer uit.

Toer 5. [wit]

Om het dieper ingestoken stokje van die vorige toer komt de hoek. 

Haak rechts van dit stokje 2 dubbele stokjes, 2 lossen, en dan aan de andere kant van het reliefstokjes ook 2 dubbele stokjes,[dit is de hoek] 

dan op de komende 2 blaadjes van de bloem, 1 stokje, 1 halfstokje, 2 vasten,  1 half stokje aan de rechterkant van het reliefstokje, 1 half stokje aan de linker zijde van het reliefstokje, 2 vasten, 1 halfstokje, 1 stokje en je bent aangeland bij de volgende hoek. 

Toer 6.[donker paars]

Hoek: [2 stokjes, 3 lossen, 2 stokjes]

2 stokje overslaan, 1 stokje tussen de stokjes, 1 losse, 2 stokjes overslaan 

Toer 7.[donker paars]

Hoek: [2 stokjes, 2 lossen, 2 stokjes]

2 stokjes om de 1-losseboog, 1 stokje tussen de 2 hoekstokjes.

Gemaakt: 23 september 2021

Ontworpen en bewerkt: Willy Haarsma

Squaring the big circle

Bij het opruimen van mijn files op de laptop, vond ik een foto van een kattebelletje met een haakpatroon erop. Ik kon aan de manier waarop het patroon was opgesteld wel zien dat het een granny was, maar welke, daar had ik geen idee van. Om erachter te komen welke het was, kon ik eigenlijk maar één ding doen. tw. het patroon opnieuw gaan haken. Het zonnetje scheen lekker en de temperatuur was aangenaam genoeg, dus er was geen enkele reden om me niet heerlijk, met een paar bolletjes katoen en een haaknaald, in de achtertuin te installeren.

Na een paar toeren dacht ik al te weten, welke het was, maar om zeker te zijn ging ik door. En ja hoor, het was inderdaad, zoals ik dacht, de "Squaring the big circle", een van mijn favoriete grannies, die ik op het net [onder vermelding van verschillende ontwerpers, o.a. Kate Jenks] al vaker had gezien. Toen het vierkant af was, heb ik het, uiteraard na het nemen van een paar foto's, toch maar weer uitgetrokken, want ik had mijn doel bereikt. En ja, zeg nou zelf, wat moet ik nou met zo`n eenling. 

Dan terug naar het kattebelletje? Bljkbaar had ik in het verleden, het patroon ook al erg verwarrend gevonden, waardoor ik hem uiteindelijk [in het nederlands] in telegramstijl had uitgeschreven. Het zou echter wel handig geweest zijn, als ik er een naam boven had gezet. Aan de andere kant eigenlijk maar goed, want anders had ik dat heerlijke zonnige klusje van vandaag mooi misgelopen.

Wie de uitdaging ook een keertje aan wil gaan, kan ik zeggen, dat het patroon op de foto, bijna compleet is, behalve dat ik vergat om in toer 9 ook de hoekconstructie te vermelden. Die is: [3 stokjes, 2 lossen, 3 stokjes]. En voor wie het helemaal niet lukt, is het intikken van de naam in de Google zoekmachine meer dan voldoende. Het patroon dat eruit rolt, zal waarschijnlijk in het engels zijn, maar een nederlandse versie sluit ik zeker niet uit. Puzzel ze!

 

Nog eens mijn Welsh Rose

 Deze granny is al een paar keer terug te vinden op mijn blog, want ik kan er eigenlijk maar geen genoeg van krijgen. Het is mijn absolute favoriet en ik heb er in de afgelopen jaren al heel wat verschillende versies van gemaakt, die allemaal op deze blog te vinden zijn.  Het is natuurlijk van origine een basispatroon met een zesbladige "afrikaanse bloem", maar hoe meer versies ik ervan fantaseer, des te minder lijkt hij nog op het origineel. 

Mijn eerste Welsh Rose maakte ik in 2013, toen ik, heerlijk op vakantie in Wales, even een uurtje over had. Natuurlijk had ik garen en haaknaald mee en was op dat moment al druk met die afrikaanse bloem in de weer. De achtbladige versie van dat model zat me toen niet lekker, want in de toer waarin de bloemblaadjes werden gehaakt, kwamen er teveel steken bij. en ging [en bleef] de hele zaak bobbelen. 

Om die plooien te vermijden, bedacht ik een heel nieuw [en in mijn ogen supermooi] middenstuk, wat helemaal niet lijkt op het midden van de originele versie van de granny.. Het werd iets groter, waardoor er wat meer ruimte was voor het aantal steken van de blaadjestoer en het vierkant vanzelf platter werd. 

Verder wilde ik dat het dieper ingestoken stokje van toer vier, vast zou zitten aan toer twee, zodat de bloemblaadjes goed van elkaar gescheiden zouden zijn. Dat gaf me ook de mogelijkheid, om in een tweekleurig model, de kleur aan elkaar te verbinen. Verder heb ik de rand langs de bloem wat duidelijker gemaakt, door ipv vasten, halve stokjes te haken.

In de loop van de jaren veranderde ik meer in grootte dan in model. Soms in de vorm van het toevoegen van een simple extra stokjestoer, maar ook heb ik me gewaagd aan een complete extra bloemblaadjesrand, waardoor deze granny zelfs 18 cm werd. 

De versie, waarmee ik nu in de weer ben, is een simpele. De vroegere Berendekengranny [nu: de Welsh Roze-2], heb ik een extra blokjesrand meegegeven.  Ook heb ik de telling bij de rand om de bloem wat versimpeld. Ik zet hem hieronder.

WELSH ROSE-2

Toer 1.
Magische ring. In de ring: 1stokje, 1 losse, [8x].
Toer 2.
3 stokjes en 1 losse in de 1-lossenbogen. [8x]
Toer 3. [wit]
6 stokjes in in 1-lossenbogen [8x]
Toer 4.
Begin met 1 halfstokje in het 2e stokje van één van de 6-stokjesgroepen van de vorige toer.
Daarna ook in het 3e, 4e, 5e en 6e stokje 1 halfstokje haken.
Haak nu 1 dubbelstokje wat je insteekt om het middelste stokje van het groepje van 3 van toer 2.
Sla het 1e stokje van de volgende 6-stokjesgroep over en haak weer 5 halve
stokjes en 1 dieper ingestoken stokje. Haak zo de toer uit.
Toer 5. [wit]
Op het dieper ingestoken stokje van die vorige toer komt de hoek.
Haak op dit stokje [2 dubbele stokjes, 2 lossen, 2 dubbele stokjes] =hoek,
dan op de komende 5 halve stokjes van de vorige toer, 1 stokje, 1 halfstokje, 2x 1 vaste, 1 halfstokje,
1 stokje [deze is in het volgende diepter ingestoken stokje] en weer 1 halfstokje, 2x 1 vaste, 1
halfstokje, 1 stokje en je bent aangeland bij de volgende hoek.
Toer 6.
Hoek: [2 stokjes, 3 lossen, 2 stokjes]
1 stokje overslaan, 1 stokje tussen de stokjes, 1 losse,
Toer 7.
Hoek: [2 stokjes, 2 lossen, 2 stokjes]
2 stokjes om de 1-losseboog, 1 stokje tussen de 2 hoekstokjes.

Dit patroon is in telegramstijl opgeschreven. Voor de algemene opmerkingen en de verschillende versies van dit model verwijs ik naar het zoekprogramma.  Bij het intikken van  "Welsh", "Afrikaanse" of zelfs "African" rollen de meeste gegevens er wel uit. 

Gemaakt: 4 juli 2021
Ontworpen en bewerkt: Willy Haarsma

Roze hartjes

Dochter Ingrid had, zoals zo vaak, weer een klusje gevonden voor "effentjes tussendoor". Dat werkje bestond uit, hartjes haken voor de fb groep "Haak je aan? Haken doet verbinden". Deze groep zit in Leeuwarden en is superactief. Zij willen hartjes verzamelen, zodat ze die, op Roze Zaterdag, tw. 16 Oktober 2021, aan de bezoekers kunnen uitdelen.

Nou ze treffen het, ik heb hier nog een hele grote 200 gram`s bol, roze wol liggen, waar ik echt geen doel voor wist. Want zeg nou zelf, 200 gram is wel erg veel roze. Maar de ervaring heeft mij geleerd, dat als je maar lang genoeg wacht, er altijd wel een doel voorbij komt, waarvoor hij te gebruiken zal zijn. Nu dus ook, want toen Ingrid, met het verzoek van die hartjes kwam, dacht ik meteen aan die bol.

Ik antwoordde haar dus: "Jahoor, dat wil ik wel, dat is een prachtig werkje zo buiten met die hitte" en na een bezoekje aan Ravelry, kon ik meteen aan de slag. Hier zijn de eerste 14, natuurlijk allemaal zo roze als wat. En zoals het er nu uit ziet, komen er nog wel meer, want voorlopig blijft het nog warm.

10 juli 2021

Zo, vandaag heb ik, na het afmaken van het 100e hartje, er een eind aan gemaakt. Een mooi aantal en hoog tijd om weer wat anders te gaan doen. Ik heb alle hartjes meegenomen naar Ingrid om ze bij elkaar te doen. Ook zij heeft een dergelijk aantal en met een paar weken maken we er nog een gezellig ritje van om de hele boel weg te brengen.

Het patroon: 

toer 1.

magische ring,

toer 2.

6 lossen, 2p180810

[3st, 3 lossen]3x,

2st.

hv om 6 beginlossen

toer 3.

5 lossen, 2st in dezelfde

lossenboog,

[3st op 3 st, [[2st, 3 lossen, 2st] in de lossenboog]]3x,

3 stokjes op 3 stokjes,

1 stokje om lossenboog,

hv om de 5 beginlossen

toer 4.

1 losse, 1 dubstokje op het 4e stokje van de vorige toer

[1 losse, 1 dub.stokje in hetzelfde stokje]6x

1 losse

1 hv om de hoekboog.

1 losse, 1 dubstokje op het 4e stokje van de vorige toer

[1 losse, 1 dub.stokje op hetzelfde stokje]6x

1 losse

1 hv om de hoekboog.

Deze vierde toer is eigenlijk een halve toer. Alleen langs twee zijden van het vierkant.

toer 5.

3 lossen,

7 stokjes op 7 stokjes,

[1 stokje, 3 lossen, 1 stokje] in de onderpunt

7 stokjes op 7 stokjes

1 stokje in hoekpunt van het vierkant van de vorige toer

2 stokjes in ruimte voor het eerste dub.stokje.

[3 stokjes in de ruimtes tussen de dub.stokjes] 5x

2 stokjes in de volgende ruimte

samengehaakte vaste in de twee volgende ruimtes. [=aan beide zijden van de hoek van vierkant]

[Zonodig: 13 lossen en 1 hv in de samengehaakte vaste =lusje.]

2 stokjes in de volgende ruimte

[3 stokjes in de ruimtes tussen de dub.stokjes]5x

1 stokje in de laatste ruimte, hv in de 3e beginlosse.

Bewerkt: 14 juni 2021

W. Haarsma. 

Ochtendjas-drama

Ik schreef op: 9 april 2019, zo ongeveer:

Vanaf dat wij hier in Grootebroek wonen, loopt echtgenoot Karel al te klagen dat ik niet in mijn t-shirt en onderbroek met alleen mijn vest eroverheen [en dus met blote benen] in huis kan lopen als ik net mijn uit bed kom. Ik heb echter een groot bruin vest , dat als ik het dichtrits zo ongeveer tot aan mijn knieën komt, dus vind ik dat gemopper nogal flauwe kul, want als ik zomers in mijn wielrenbroekje loop, zie je meer. Maar ala, schijnbaar trek ik het me toch aan en heb al vele malen lopen denken, waar ik in hemelsnaam een ochtenjas kan kopen. Aangezien ik een nerd ben in het aanschaffen van kleding, kom ik er niet uit, want verder dan het idee, dat de mode wat maten betreft, niet verder gaat, dan wat uit zijn krachten gegroeide kindermaten, kom ik niet.

Maar goed, terug naar die blote benen. In combinatie met mijn wolopruimwoede kreeg ik ineens een goed idee. Allemaal vierkantjes haken en die nu eens niet gebruiken voor een zoveelste deken, maar ze samenvoegen tot een knieën-bedekkende ochtenjas. En dan dat grote bruine vest maar eens wegdoen, want het is al minstens 30 jaar oud en kapot aan de boorden.

Op 9 november 2019 kwam hoofdstuk twee:

Dat grote bruine vest wegdoen, was een eitje. Het gaf me een goed gevoel, want volgens mij stond het intussen ook stijf van het vuil. Dat ding wassen ging ook niet zo best, want ik was bang dat het dan helemaal uit elkaar zou vallen. Maar de rest. Ja het was een leuk idee. Een heleboel granny-vierkanten aaneenzetten en daar een ochtendjas van maken. Het ruimde lekker restantjes op en ook had ik geen grote lap te verwerken, die als het een dekenformaat krijgt, onhandelbaar wordt, maar diep in mijn hart had ik ook het bruine en angstige vermoeden dat die gehaakte grannyjas niet erg warm en aangenaam zou zijn. En helaas.....dat klopte helemaal. Hoe leuk ook bedacht en hoe leuk ook om te zien, het werkte voor geen meter. Zo net uit mijn warme bed naar zo`n tochtige en koude ochtendjas, was niet leuk, dus werd het plan B. Een andere "ochtendjas", maar dan dubbeldraads gebreid. Restjes had ik nog genoeg en met pennen 5 gaat het best wel snel.

De grannyjas werd een dekentje en ik ging aan de slag met een dubbeldraads gebreid vest wat op mijn knieën hing. Iedereen blij! Nou ja......als ik dat grote bruine vest, van het begin, niet zo snel had uitgetrokken, was het allemaal niet nodig geweest. Maar....zo gezegd, zo gedaan en het tweede grote gebreide vest was 17 november2019 af.

Dinsdag 25 mei 2021

Toch was het dit ook niet, want waarom had ik dat grote bruine vest ook alweer uitgetrokken? Juist ja, en om precies dezelfde reden, lukte het ook nu weer niet. Ik trok hem wel eens aan, maar echt fijn zat het niet. Die lange flappen om mijn benen gingen me steeds meer irriteren en ik vond het intussen ook wel zonde, dat ik zo`n lekker dik vest bijna nooit gebruikte. Het hing ruim een jaar aan het kleine kapstokje aan de deur van de slaapkamer en had geen lusje. Daardoor was de halsboord, door het gewicht van het vest, helemaal wijd geworden en uitgezakt. Ook de mouwen waren door het hangen veel te lang geworden. Dat vond ik toch wel zonde, maar ja, ik wist het even niet en verhuisde het ding naar een hangertje in de kast.

Toen ik ruim een maand geleden in de kast moest zijn viel mijn oog weer op het vest en nam een besluit. Ik pakte het beet en zette de schaar erin. Niet om de boel te vernielen, maar om nu eindelijk eens stappen te ondernemen, om er een bruikbaar vest van te maken. Want ik was het zat. Die ochtendjasgedachte moest Karel maar uit zijn hoofd zetten; ik ging er nu eindelijk maar eens een bruikbaar vest van maken.

Gelukkig was het ding gewoon in tricotsteek gebreid en dat is een steek, waarmee je alle kanten op kon. Ik zette zoals gezegd, op gewenste lengte, de schaar erin, haalde er een lang stuk tussenuit en zette daarna alle steken weer op een pen. Op die manier kon ik er in de andere richting weer een boord aan te breien. De mouwen kortte ik op dezelfde wijze in en de halsboord breide ik opnieuw met de helf minder steken. Het begon al wat te worden. Nu het ergste. De rits! De oude rits had ik er al afgetorn bij het inkorten van de panden, maar daar kon ik niets meer mee. Die was natuurlijk te lang. Ik bestelde een nieuwe en na ontvangst ervan, begon ik die, met gezonde tegenzin, er weer in te zetten.

Met de overgebleven wol, breide ik twee grote zakken, die ik prominent voor op de panden naaide. Zo was hij dus weer helemaal klaar voor een derde leven. En ja hoor, eindelijk zit hij lekker en is superhandig in gebruik.

Looplengte

Hahaha, dat was even een eye-opener. Op de foto staat de eerste mouw van een nieuw te breien trui. Ik had nog acht bollen witte Saskia [Wibra] liggen en die riepen me toe: "Doe wat met ons, want we willen de la uit!" Nou ja, dat konden ze dan wel roepen, ik wist even niet wat ik er mee moest. Weer een trui? Dat zou dan de vierde zijn in drie maanden tijd. Aan de andere kant, waarom niet? Breien is een fijne manier om wakker te blijven bij de tv. Recht toe, recht aan, tricotsteek, dat kan ik zowat op het gevoel en is dan ook mijn favoriet. Maar ja, acht bollen! Zou het genoeg zijn. Met de huidige lockdown en de sluiting van de niet essentiele winkels, is er een bolletje bijhalen ook even geen optie.

Intussen was ik ook in bezit gekomen van 10 bollen gele perlé, die ik voor beestjes haken, niet zo erg geschikt vond. Het is een heel dunne draad en de kleur vond ik, voor beestjes, ook niet mooi. Echter, voor dubbeldraads breien met de witte Saskia was hij perfect. Een reden te meer om om toch maar weer aan een lekkere trui te beginnen, dus, ik nam de gok en startte met trui nummer vier.

De eerste mouw is nu af en gelijk daarbij heb ik iets nieuws geleerd. Voor het inschatten hoeveel wol er voor een bepaald werkstuk nodig is, keek ik altijd alleen naar het gewicht van de bollen. De witte Saska is een 100 grams bol en de gele perlé een 50 grams. In mijn logica zou het dan zo moeten zijn, dat wanneer ik één witte bol zou hebben opgebreid, ik 2 gele bollen kwijt zou zijn. Nou dat was dus helemaal niet waar. Ik gebruikte precies 1 witte en 1 gele bol voor die mouw, want wat er over was, ligt vooraan op de foto. Het gele draadje was ongeveer 80 cm en het wit was ietsjes meer. Oefff, dat had ik nooit gedacht. Ineens ging er een lampje branden. Dochter Ingrid, duidelijk slimmer dan ik, kijkt vaak ook naar de lengte van de draad per bol om uit te rekenen hoeveel zij nodig heeft. En toen ik daar naar keek werd me ineens een heleboel duidelijk. Want een witte bol van 240 meter en gele bol van 220 meter draad, ontlopen elkaar niet veel. Natuurlijk! Logisch dat ik van beide bollen ongeveer dezelfde lengte over hield. Hehe, een mens is ook nooit te oud om te leren.

Wel blijf ik erbij dat "80 cm geel over" op de hele mouw, een mirakel is. Maar goed, nu ik die mouw af heb, is de vraag of ik wel genoeg zou hebben, denk ik ook wel opgelost. Lockdown of niet, met die acht bollen komt het wel goed.

Terugkeer in "Knuffelland"

Hoewel het ons sinds maart al sterk wordt afgeraden om te knuffelen, ben ik weer terug in knuffelland. Overal had ik mijn nieuwe knuffels al laten zien, maar op mijn op mijn blog schitterden ze nog door afwezigheid. Vandaag post ik dus geen haakpatroon, maar alleen een verhaaltje over, hoe dochter Ingrid, mij weer een beetje wakker schudde uit mijn coronadip. Een maand of wat terug vond zij de fb-groep "Haaksters van Zaanse troost", een goed doel tw. "Zaanse troost", die troostknuffels haakt en verzamelt voor kinderen die in het ziekenhuis, geprikt moeten worden. Toen was het alleen nog in het Zaans Medisch Centrum, maar het kan best, dat het intussen is uitgebreid.

Na een hectisch jaar, was mijn productie tot op het nulpunt gedaald. Door de ziekte van mijn echtgenoot en corona was er behalve een stuk of wat "ziekenhuis-beertjes" [in mei] en een heleboel gebreide truien [waarbij ik zo lekker kon Netflixen] weinig uit mijn handen gekomen en nu ik moest ik van mijzelf eigenlijk, ook maar weer eens aan de gang. Het doel klikte en ik dook wat aarzelend in mijn patronenfile.

Extra leuk bij haken voor dit doel is dat ik nu redelijk onbeperkt knuffels kan haken. De grootte is natuurlijk nog wel een dingetje, maar dat lost zich snel op. Te groot kost veel te veel materiaal, dus blijven ze vanzelf wel op een redelijke formaat. Dat was in mijn Berendekenstijd wel anders, niet wat de grootte betreft, maar de naam zegt het al. Het was uiteraard beperkt tot beren en ik haakte er zo`n 300 voor hen in ca. 3 jaar tijd. Zo gek is het dus niet, dat ik nu maar even iets anders zoek. De vijf die ik nog over had uit die tijd, zijn intussen al naar Zaandam afgereisd. De hieronder staande drie knuffels zijn van een nieuwe leg.

Hard zal ik niet gaan, maar aangezien dochter Ingrid gaat als een speer, zullen er, als de tweede coronagolf een beetje is uitgeraasd, wel weer wat vanuit het Westfriese naar Zaandam afreizen. Veel puf heb ik momenteel nog niet, maar ik ben wel blij, dat ik weer terug ben ik knuffelland.

Heee, die ken ik

[4 juni 2020]

Hoe grappig kan het gaan. Al tijden zet ik mijn "ontwerpen" op mijn creablog en soms op pinterest. Nou ja, "ontwerpen" vind ik wel een erg groot woord, het modelletje rolt eigenlijk vanzelf uit mijn haaknaald en daar hoef ik meestal weinig voor te doen. Vaak begin ik met iets wat ik op een foto heb gezien en soms start ik met een patroon. In het laatste geval, ga ik al vrij gauw mijn eigen weg en wordt het resultaat heel anders dan het zou moeten worden. Dat vind ik nou juist zo leuk. Als het resultaat van al die probeersels, het waard is, om wat meer mee te doen, probeer ik het zo goed mogelijk op patroon te zetten, zodat een ander er ook plezier aan kan beleven. En natuurlijk, als er een bron is, zet ik die erbij.

De reacties, op deze blog heb ik uitgezet. Niet, omdat ik ze niet wil, maar omdat ik ze stomweg vergeet en er dus nooit op reageer. Een beetje slordig, ik weet het, maar ik wil iemand, die zo aardig is, hier te reageren, niet teleurstellen. Op de blog staat een link naar fb, daar zie ik de ze wel.

De reactie zijn wisselend. Van een "Oh wat leuk" tot een "verwijderde post in een Amerikaanse haakgroep". Dat laatste vond ik best vervelend, en ben ik natuurlijk gaan informeren, waarom men dat had gedaan. Het bleek dat men vond, dat ik mijn werk zat te promoten. Nou in zekere zin, hadden ze natuurlijk gelijk, maar promoten vond ik wel een heel groot woord. Ik kon kletsen wat ik wilde, maar mijn visie, tw. een ander een leuk idee of patroon te bezorgen, ging er niet in. Ik zou het hebben begrepen, als ik betaalde patronen erop had gezet, maar nee, ook dat argument, trok hen niet over de streep. Maar goed, er gebeuren wel meer rare dingen in fb-land en uiteindelijk heb ik er maar eens hartelijk om gelachen. Er zijn ergere dingen op de wereld, dan een gewiste post op fb. Dan maar niet, ja... jammer dat wel. Toch ben nog steeds lid van die groep, ik kijk er zelden op, maar uit nieuwsgierigheid, kan ik het af en toe niet laten. Doch, er iets opzetten, dat doe ik niet meer.

De meeste reacties zijn gewoon leuk of zinvol. Ik ben blij, als men fouten uit mijn patronen haalt en het leukste is als men foto`s plaatst van "mijn werk" [zeker met een link naar de blog]. Echter tot mijn
verrassing kan het ook zo. Raar hoor, als je nietvermoedend en totaal onverwachts, werk van jezelf op het scherm ziet verschijnen. Vooral zo, als op onderstaande foto, dat is helemaal te gek!

Een paar dagen geleden vond ik weer twee modelletjes van mij ergens op een verzamelsite. Beide verwijzen, zoals ik constateerde rechtstreeks met een link, naar mijn blog. Leuk en met veel plezier voeg ik deze hieronder toe.

Knuffelbeertje en -popje

.

BEERTJE

Dit knuffelbeertje heb ik afgeleid van een knuffelkonijntje ontworpen door Lucia Lanukas. https://www.ravelry.com/patterns/library/oso-donato-amigurumi

Het beertje wordt in een spiraal gehaakt, dus gewoon doorhaken en geen toeren afsluiten. 

POOTJES [2x]:
1. magische ring met 6 vasten [6]
2. in elke vaste 2 vasten haken [12]
3. 6x [1 vaste, 2 vasten in 1 vaste] [18]
4. 6x [2 vasten, 2 vasten in 1 vaste] [24]
5-16. 24 vasten 
Draad afbreken [niet te kort, want daarmee naaien we het gaatje,  wat kan ontstaan daar, later dicht] en een steekmarkeerder of veiligheidsspeld door de laatste steek halen.   
Maak het tweede pootje net zo, maar breek de draad niet af. 

Tip-1: Om de overgang van de twee pootjes naar het lijf te maken, is het verstandig, om hier bij de aansluiting van de pootjes en het lijf,  geen kleurwissel te maken. Hou de boel in één kleur, zodat eventuele minder regelmatige steken minder opvallen.  

LIJF:
Verbind met een steekmarkeerder of een veiligheidsspeld de twee laatste steken van elk pootje aan elkaar en ga met het pootje waar de draad nog aan hangt verder door. Eerst rond het pootje waar de draad nog aanhangt 23 steken [2 vasten in de laatste steek van het eerste pootje] daarna oversteken naar het tweede pootje en dan rond dat pootje 23 steken haken [ook 2 vasten in de laatste steek]. De eerste steek van deze lange toer wordt de eerste steek van de ronde. Markeer deze, zodat je weet, waar de toer begint.  Ga met deze 48 steken in het rond verder met het lijf.  
Haak voor het lijf 20 toeren vasten.  De kleurwisseling heb ik gemaakt aan het eind van de 3e toer. 
21.  6x [6 vasten, 2 vasten samenhaken] [42]
22. 6x [5 vasten, 2 vasten samenhaken] [36]
23. 6x [4 vasten, 2 vasten samenhaken] [30]
Nu eerst het beertje voorzover mogelijk opvullen, snuit erop naaien [klein beetje vullen] en veiligheidsogen bevestigen. [Zie foto]
24. 6x [3 vasten, 2 vasten samenhaken] [24]
25. 6x [2 vasten, 2 vasten samenhaken] [18]
26. 6x [1 vaste, 2 vasten samenhaken] [12]
27. 6x [2 vasten samenhaken] [6] 
afhechten, en het gaatje met de draad afsluiten.
Voordat het gaatje al te klein wordt heb ik evt. nog wat vulling erbij gedaan .

Tip-2: Sinds een paar dagen ontdekte ik de "onzichtbare" mindering. Neem van de twee vasten die moeten worden samengehaakt alleen de twee voorste lusjes op en haak die als één vaste af. Dat scheelt een heleboel gaatjes. 

SNUIT: 
Als pootjes t/m toer 4 en dan toer 5, 6x [3 vasten, 2 vasten in 1 vaste] = 30 steken.  

OREN;
Als pootjes t/m toer 4.  Toer 4 nog 4x herhalen, zodat er 5 toeren van 24 vasten zijn. De oren dubbel vouwen en met de open kant op het lijf naaien. 

---------------------------------------------------------------

POPJE
Tot zover het patroon wat ik opstelde op 3 februari 2005. De "poppetjesversie", waarvan hieronder mijn bewerking staat, kwam ik later tegen op een foto. 

Het popje is t/m toer 18 [van de serie van 20 van het berenlijf] hetzelfde. 

Daarna:
19.  6x [6 vasten, 2 vasten samenhaken] [42]
20. 42 vasten
21. 6x [5 vasten, 2 vasten samenhaken] [36]
22. 36 vasten
23. 6x [4 vasten, 2 vasten samenhaken] [30]
24. 30 vasten
Nu eerst het beertje  voorzover mogelijk opvullen en veiligheidsogen vastzetten, volgens de foto,  tussen de 17e en 18e toer.  Mond en neus erop borduren. 
25. 6x [3 vasten, 2 vasten samenhaken] [24]
26. 6x [2 vasten, 2 vasten samenhaken] [18]
27. 6x [1 vaste, 2 vasten samenhaken] [12]
28. 6x [2 vasten samenhaken] [6] 
afhechten, en het gaatje met de draad afsluiten.
Voordat het gaatje al te klein wordt heb ik evt. nog wat vulling erbij gedaan .

HAREN:
Een sliert van 23 lossen. In de 3e losse vanaf de haaknaald 3 stokjes haken. 
3 stokjes haken in alle volgende 19 lossen. [60 stokjes].  De spiraal gaat vanzelf kronkelen. Ik maakte er 8. 

Afwerking: Knoop de beide draden van de spiraal met twee knoopjes bij elkaar. Rijg ze met behulp van die knoopjes aan een draad, waarmee ze allemaal tegelijk vastgenaaid kunnen worden op de bovenkant van het hoofd, in de cirkel van 6 vasten van de laatste toer.  De uiteinden van de draden na de knoopjes heb ik op ca. 4 cm afgeknipt en ook als haren laten hangen. 



Bewerking beer: 3 februari 2015
Door: Willy Haarsma 
Bewerking popje: 12 oktober 2020

Eveneens door: Willy Haarsma

Een bijzonder project-8

 

[Ook op fb]

Tis gelukt!. Wat was dat leuk om te doen. Mijn lievelingstrui uit mijn jeugd nabreien. Alleen het idee al, dat mijn moeder ruim 60 jaar gelden dezelfde handelingen verrichtte. Op de inzet van de foto zie je mij, met trui uiteraard, tijdens de kerstdagen van 1955. Ook de kleuren herinner ik me nog goed. De trui was groen, met in de pas, gele en rode strepen. Ook weet ik nog dat ik hem heb gedragen, totdat hij zo strak zat, dat het echt niet meer kon en ik er afscheid van moest nemen.

Het breipatroon is, als een wonder, bewaard gebleven. Nu heb ik hem nagebreid. Het was een echte eye-opener dat mijn moeder zo`n goede breister is geweest. Het patroon is verre van gemakkelijk en sorry mam, dat had ik als kind natuurlijk echt niet door. Nu heb ik hem weer. Andere kleuren en een tikkie groter, dat wel, maar ook deze, zal ik met plezier en in herrinnering aan haar gaan dragen.

En dan nog even dit: 

Het enige waar ik een beetje mee zit is de naairand, waar de pas aan de rest van de trui is gezet. Die vind ik, op zijn zachts gezegd, niet echt geslaagd. Toch ga ik daar tot slot niet over zeuren. Ik ben wat mijn werk betreft nou eenmaal een perfectionist en had die graag wat netter gezien. maar ik heb niet de puf er nu iets aan te doen. In mijn herinnering had mijn moeder dat beter gedaan. Het zij zo en het blijft zo. Een bijzonder project!