Oef ging het nog bijna fout. Ik stond eigenlijk alweer op het punt het rugpand tot het armsgat uit te trekken. De cirkel was veel te klein en de mouw te breed. Met een beetje kunst en vliegwerk heb ik dat gelukkig kunnen voorkomen. Hopelijk is de cirkel nu groot genoeg, maar, diep in mijn hart, ben ik daar nog niet helemaal gerust op. Zo niet, dan wordt het flink sjoemelen om de pas in de trui te zetten, want uittrekken doe ik niet meer.
Het "naaibegin" is er. Ik heb één mouw aan de bovenkant dichtgemaakt. Ook dat is niet simpel helaas. Het schuin afkanten maakt bij de teruggaande toer behoorlijke gaten en die moet ik vermijden of proberen een beetje dicht te maken. De enige oplossing is om niet al te dicht op de kant, met een stiksteek, de delen aan elkaar te zetten. Ik krijg dan wel een vrij dikke rand, maar dat is eigenlijk wel gunstig. Het geeft de trui wat stevigheid en ik denk dat hij dat goed kan gebruiken. Hopelijk lukt deze manier overal, want anders moet ik op het eind nog de nodig gaten gaan stoppen en dat lukt bijna nooit onzichtbaar.
Maar okee, ik ga stug door. Het eerste stuk zit aan elkaar. Nu de rest nog. O, ja en dan op het eind, wacht me nog de dankbare taak, om een heleboel aanhechtdraden weg te werken. Heerlijk! NOT!.
